Wie wel eens in Renesse op vakantie is geweest, kent het zeker: het pension “’t Huys Grol”: een statige oude villa, thans een mooi pension, met mooie lommerrijke tuin.
Het ligt verscholen achter het oude smeedijzeren hek met de sierlijke naam “Huize Grol”.
Familie? Nee, dat niet maar toch interessant om even stil te staan bij dit huis met die bijzondere naam.
’t Huys Grol ligt aan de Stoofweg in Renesse, net buiten de bebouwde kom, en is omringd door groene, sappige weilanden.
Oorspronkelijk was een het buitenplaats: een deftige villa, gebouwd door rijke Hollandse kooplieden, die hier vaak verbleven om de drukte van de stad ontvluchten. Een tweede huisje dus!
Het Huis Grol is een van de weinige buitenplaatsen die nog particulier bewoond wordt. Plus natuurlijk dat mooie pension!
Maar waar komt toch die naam Grol vandaan? “Grol” was lang geleden het Zeeuwse woord voor groen: heel toepasselijk, want die villa lag midden in de eindeloze groene weilanden.
Deze ansichtkaart uit circa 1910 laat het allemaal duidelijk zien; plus de jeugd van Renesse die ook wel op de foto wilde!

Bekeuring? Zo doe je dat!

Piet Grol (1908-1984, 7^e generatie) was een autoliefhebber pur sang. Op zijn 18^e verjaardag kreeg hij van zijn vader een raceauto en hij toerde heel wat af.  
Zijn sportieve rijstijl viel op: op 26 augustus 1939 werd hij door een ijverige diender op de bon geslingerd voor het niet verlenen van voorrang aan een militaire auto.
Het was net mobilisatie en het wemelde in het land van militaire colonnes. Onze Piet protesteerde, maar de sterke arm is onverbiddelijk: een fikse bekeuring!
Betalen? Natuurlijk niet! Piet schakelde de ANWB in, die voor hem aan het werk ging.
Intussen was een wereldoorlog uitgebroken, Rotterdam gebombardeerd, slag geleverd aan de Grebbelinie en het land bezet, maar die bekeuring… die bleef gewoon staan.
Pas na een jaar (!) kwam de uitslag: de boete werd geseponeerd. Het heugelijk bericht zie je hier: geschreven door de directeur himself!
De wereld stond in brand, maar de boete-administratie ging gewoon door…
Meer over deze Piet Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b6.html

De zwevende haarborstel.

Grollen? Dat zijn toch die nuchtere fabrikanten, handelaren, industriëlen, globetrotters, uitvinders… Zit niet de halve familie in de confectie, schoenenbranche of scheepsbouw?
Maar het kan ook anders! Lees en huiver!...
Dit verhaal gaat over Ria Grol (1909-1992, 7^e generatie) die bij leven directrice was van verzorgings- en verpleegtehuis “Emma-Hoeve” in Blaricum.
Na haar overlijden werd het huis verkocht, maar haar geest bleef er ronddolen: soms hoorden de nieuwe bewoners geluiden, of zagen vallende spiegels en zwevende haarborstels.
Er werd een deskundige geraadpleegd: paragnost Lise Schimmel, bekend van het Tv-programma “Spookhuis”. Zij legde contact met Ria: zij zag haar in de oude directiekamer: stug en streng.
Het gesprek verliep stijfjes, maar zij vertelde dat zij geen rust vond: in elke patiënt zag zij haar jong overleden broertje, die, ondanks haar zorg, stierf aan een ernstige benauwdheid.
Waar? Niet waar? In de stamboom vinden we Ria’s broertje Willem, bijgenaamd “Boebie”, die slechts 22 maanden oud werd. En hij overleed aan astmatische benauwdheid…
Ria was toen 9 jaar en dit moet voor haar traumatisch zijn geweest.

Meer weten over de zwevende, zweverige Ria Grol, en haar familie? Klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-e3.htm

Op de pof kopen.

“Schrijf maar op!” hoorde je vroeger als iemand iets kocht, maar even geen geld had. Je rekende dan aan het eind van de week of maand af. 
En dan maar hopen dat er betaald wordt….

Die zorg had ook winkelier Cornelis (Cees) Egbertus Grol uit Ter Apel: op deze prachtige rekening (bijna een schilderijtje!) zie je een opsomming van allerlei manufacturen:
(“5 el ruwe Catoen”, “3 el boerenkiel”), aangeschaft tussen 1891 en 1895, maar helaas maar weinig betalingen: er werd voor totaal 27,58½  gulden gekocht, maar er werd slechts 10 gulden betaald…

En dat terwijl deze rekening (meer een overzicht van uitstaande vorderingen), al begon met een negatief saldo van 3 gulden en 98 cent!

Toch bloeide en groeide deze winkel en werd later omgevormd tot een confectiefabriek.

Met de winkelier zelf ging het ook goed: hij kreeg niet minder dan 9 kinderen, waarvan 4 zonen die natuurlijk in de (confectie-)handel belandden!

Meer over deze Cornelis Grol (1834-1907, 5^e generatie), klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b2.htm

Als je 25 jaar bij één bedrijf had gewerkt, dan was dat beslist een feestje waard, inclusief een mooi cadeau van de directie.
Dat overkwam de Groninger Jacob Kruize: hij kwam in 1934 in dienst bij confectiefabriek C.E. Grol in Ter Apel en bleef er zijn leven langen hangen.
In 1959, na 25 jaar trouwe dienst, zetten de directeuren (de tweeling Jan en Cees Grol, 1914-1991, 7^e generatie) hem uitgebreid in het zonnetje, en overhandigden een (gouden?) horloge met inscriptie.
Een mooier en duurder cadeau was in die tijd nauwelijks denkbaar. 
De fabriek bestond al vele generaties, meestal met een Cornelis (Cees) Grol aan het roer.
Helaas sloot het de deuren begin 70er jaren wegens goedkopere buitenlandse importen.
Maar in 1959 was er nog geen vuiltje aan de lucht en kon dit 25-jarige jubileum uitbundig gevierd worden.
Meer over Cees Grol, zijn familie en fabriek, klik hier:  http://www.grol.net/boom/boom-b2.htm

Een kijkje in het Grollenhol

We nemen even we een kijkje in “het Grollenhol”:  de werkplaats van Orthopedische Schoenmakerij Grol in Nijmegen: zoals je ziet werkten in deze niet zo grote ruimte maar liefst 12 mensen,
allemaal actief met het met de hand maken van orthopedische schoenen.  Het was een echt familiebedrijf: eigenaar Rembert Grol (1912-2010, links staande op de foto), had zijn vader opgevolgd,
en inmiddels diende de derde generatie zich al aan… Vandaar dat de vele werkers dit “het Grollenhol” noemden.

Deze foto dateert van eind jaren 40, toen vele handen nog licht werk maakten, zonder grote machines of automatisering.
Het bedrijf zou meer dan 100 jaar blijven bestaan, altijd op dezelfde plaats in de Joh. Vijghstraat in Nijmegen.

Meer over Rembert Grol en zijn familie, klik hier : http://www.grol.net/remxjo.html

Nu de zomer haar kookpunt heeft bereikt, is een terugblik naar een hete stranddag in 1957 natuurlijk alleen maar genieten.
Op deze foto zie je een heerlijk strandscene: de kinderen van twee Grol-families vermaken zich met een opgegraven scheepstouw.
Een hele dag plezier, pootje baden, spelen met de spullen die op de fiets waren meegebracht. 
Eerst een kuil graven voor ouders en spullen, en dan… spelen maar!

De twee families zijn de ouders en kinderen Cor Grol-Truus Klomp en Theo van Berkel-Annie Grol (7^e generatie, Nijmeegse tak), tijdens een vakantie in 1957 aan het “Stille Strand” in Loosduinen/Den Haag.
Op deze leuke foto is meer te zien: een heuse omkleedscene (wel gewaagd in 1957!), veel gebreide zwembroeken en zedige badkleding.
Ook een badmuts ontbreekt natuurlijk niet. En genieten op het strand deed je nog niet in een lounge-fauteuil met een Chardonnay in de hand, maar gewoon met  je eigen boterhammen en een fles Exota.

Meer over deze families, klik hier: http://www.grol.net/corxtruus.html of http://www.grol.net/anniextheo.html

De hadsj naar Hall.

Soms ontvang ik foto’s van Grollen in het straatbeeld: de Grolsteeg in Harderwijk, de Willem Grolstraat in Emmen, maar vooral van de Grolweg in Hall: een klein plaatsje op de Veluwe en die mooie omgeving zorgt voor animo onder de Grollen.
Daarom ben ik deze (hete!) zomer zelf op vakantie naar de prachtige Veluwe gegaan en op bedevaart naar de Grolweg in Hall.
En heb per uitzondering deze foto van mezelf geplaatst.
Op die Grolweg ligt trouwens andere Grol-historie: niet de straatnaam, die komt (waarschijnlijk) van een groot bord op een oude wasserij waarop in sierlijke letters stond “God Regelt Onze Levens” (oftewel G.R.O.L.), nee, het is op deze Grolweg dat op een winterse 9 februari 1966 pater Theo Grol (1916-1966) met zijn auto slipte en dodelijk verongelukte. Je ziet, heel wat Grol op deze eenzame landweg!

Een beetje Grol zou dus minstens een maal in zijn leven een tocht naar Hall moeten maken: de historie ligt hier voor het oprapen.
Een hadsj naar Hall dus….

PS. Moe geworden van de hadsj? Rust uit op de Grolweg 6 : op de plek van de oude G.R.O.L.-wasserij is nu een Theehuus gevestigd….

Méér dan een onsje meer.

“Slager te Rotterdam” staat er vermeld in onze stamboom bij Petrus (Piet) Grol (6^e generatie, boom b6, geb. 1879).
Zijn kleinzoon Michiel corrigeerde mij: “een delicatessenwinkel, kijk maar op deze foto!”

En inderdaad, deze top-winkel, met “automatische koelvitrine” lag op een top-locatie: de Coolsingel in Rotterdam en verkocht luxe vleeswaren en delicatessen.

Eigenaar Piet, afkomstig uit het Groningse Nieuwe Pekela, verhuisde al vroeg naar Rotterdam en werd daar mede-eigenaar van de NOAC Vleesfabrieken.  Tja, en dan is een chique winkel met je eigen produkten natuurlijk een klein stapje!

De winkel was in het vooroorlogse Rotterdam erg bekend en trok veel klanten.
Zo veel zelfs dat zoon (ook Piet) voor zijn 18^e verjaardag een echte raceauto cadeau kreeg! 

Toch was er hier geen happy-end: op 14 mei 1940 werd Rotterdam gebombardeerd en bleef van de zaak slechts een ruïne over.

Meer over Piet Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b6.html

Beste Aaltje.

Een mooie, volgeschreven ansichtkaart uit Stadskanaal: je ziet op de foto de kledingwinkel “De Pauw”, eigendom van Peter Grol (1873-1913, 6^e generatie, boom b4).
We hebben al eerder over deze zaak geschreven, en ook nu is er weer een enthousiaste klant, die blij op de kaart schrijft: “Ik heb hier een heel mooi mantelcostuum gekocht!”.
Een betere reclame is nauwelijks denkbaar. Deze mantel werd trouwens in eigen atelier vervaardigd uit de beste stoffen, door Peter Grol, die het vak leerde bij zijn vader Cornelis (Kees) Grol.
“De Pauw “was gelegen aan de Hoofdstraat (bij de Buinersluis) in Stadskanaal.
Peter kreeg vier kinderen, maar over hen is helaas maar weinig bekend. Ook is niet bekend waarom hij deze mooie zaak “De Pauw” noemde. Wie weet meer?
Peter en zijn familie kun je hier vinden in de stamboom:  http://www.grol.net/boom/boom-b4.html

Een sigaar uit eigen doos.

In 1963 bestond het confectiebedrijf CEGOTA (C. E. Grol Ter Apel), 75 jaar.
Bij zo’n mijlpaal hoort natuurlijk een mooi cadeau voor klanten en relaties.
En in een tijd dat vrijwel iedereen onbekommerd rookte, is een idee voor een goed cadeau natuurlijk snel geboren:  een mooie doos sigaren met eigen sigarenbandjes!
Het bedrijf was in 1888 opgericht door Cornelis Egbertus Grol (1834-1907, 4^e generatie): een slimme winkelier van garen en band, die in de gaten kreeg dat er vraag ontstond naar kant-en-klare kleding.
Het bedrijf groeide als kool. Twee zonen van deze Cornelis (Herman en Willem) namen de zaken over: Herman in Groningen en Willem in Ter Apel; beide vestigingen bloeiden tot eind jaren ’60,
maar konden zich uiteindelijk niet handhaven in de opkomende concurrentie met buitenlandse (goedkopere) kleding.
Maar in 1963 was er nog alle reden voor een feestje en daar hoorde een rondje met “eigen” (ongezonde) sigaren bij!

Meer over oprichter Cornelis Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b.htm

Een familiereünie.

Op deze leuke familiefoto uit 1984 zie je Cor Grol (1908-2001, 7^e generatie) en Truus Klomp, omringd door hun kinderen (met partners) en kleinkinderen.
Cor is een van de 10 kinderen van de Groningse Rembertus Grol, die naar Nijmegen verhuisde, en zo stamhouder werd van de Nijmeegse Grollentak.
Het was een echte familiereünie, ter gelegenheid van hun 45-jarig huwelijk.
Cor Grol en Truus Klomp kregen zelf 7 kinderen en dan heb je, na een 45-jarig huwelijk, al gauw een flinke verzameling aan Grollen.
Inmiddels zijn er ook al 18 achterkleinkinderen geboren!
Deze reünie is al weer 34 jaar geleden, en het wordt dus echt tijd voor een nieuwe reünie…. en laat die nou net komend weekend plaatsvinden!
Meer over Cor Grol en zijn familie, klik hier:  http://www.grol.net/corxtruus.html

Stoomconfectie.

Op deze mooie foto uit circa 1905 zien we winkel en fabriek van Egbert Grol (6e generatie, 1881-1960). Zoals je ziet was het een “stoomtricotagefabriek” en de kleding werd (heel modern!) direct af-fabriek in de eigen winkel aangeboden. Het “stomen” van kleding was dus niet het reinigen maar fabriceren!
De fabriek ziet mooi uit, de etalages van de winkel daarentegen zijn lelijk vol met tricot en aanbiedingen. Het complex lag op de hoek van de Jan Kortstraat-Marktstraat in Musselkanaal, werd later grondig verbouwd, maar is na een brand afgebroken.
Deze Egbert was, net als vele andere familieleden, bijna automatisch voorbestemd om “in de confectie” te gaan: zijn vader Willem en opa Egbert zaten beiden al in de stoffenhandel, toen hij nog in de wieg lag.
Onze Egbert was behalve met zijn bedrijf ook druk met zijn kinderen: hij kreeg er maar liefst 10, waarvan sommigen natuurlijk in de kledinghandel bleven.

Meer over deze Egbert Grol en zijn familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-b3.htm

Eindelijk: een zusje!

Op deze prachtige foto uit circa 1922 zie je enkele kinderen van Egbert Grol (1881-1960, 6^e generatie, boom b3) en Jet van Oppenraaij. Het gezin kreeg in totaal 10 kinderen, waarvan er helaas vier op jonge leeftijd overleden.

Je ziet van links naar rechts Theo (6 jaar), Frans (4), Willy (11) en op het kussen het zusje Jet (1).

Vader Egbert dreef een manufactierenwinkel in Musselkanaal (Gr.), waar deze foto ook is genomen. Later bouwde hij dat uit tot een confectiebedrijf. De zonen Willy en Frans werden ook actief in de kledinghandel; Jet huwde met Johan Dohle: ook een textielhandelaar. Theo trad in het klooster.

Deze scherpe foto is in al zijn eenvoud een prachtig beeld van die tijd: niet bewegen en strak kijken in de lens. Baby Jet trekt zich hier natuurlijk niets van aan.

Meer over Egbert Grol en zijn gezin, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b3.htm

Aan het begin van het nieuwe jaar (veel geluk en goede wensen aan de lezer!), een mooie foto uit de categorie “toen was geluk nog heel gewoon”.

Op deze foto uit circa 1950 zie je Willem Cornelis Grol (1181-1960, 6^e generatie), een Ter Apelse confectiefabrikant, samen met zijn vrouw Maria Smals.
Zij genieten hier van een kopje thee op het terras achter hun woning aan de Oude Weg, direct naast het fabriekscomplex.
Zoals je ziet was de rolverdeling nog heel overzichtelijk, verre van genderneutraal: Maria (“oma Mies”) schenkt in, en Willem geniet van tijdschrift en thee, geserveerd in echt Engels servies.
Het witte houten tuinmeubilair zou nu vervangen zijn door een luxe lounge set.
Maar in de jaren 50 was een kopje thee in de tuin een geweldig genot.
Meer over Willem Cornelis Grol en familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b2.htm

PS: Het je gezien dat de “Foto van de Week” nu een “Foto van de Maand” is geworden?
Helaas is de voorraad foto’s en verhaaltjes flink geslonken…. Stuur dus gerust leuke, mooie, ontroerende of gekke grollenfoto’s in!

Trouwen in Thailand.

In deze reeks nieuwsbrieven deze week een wel heel bijzondere foto: je ziet hier Maurice Grol (Nijmeegse tak, 9^e generatie)
die enkele dagen geleden in Chiang-Rai (Noord Thailand) in het huwelijk trad met Aum Cheeze.

Deze bijzondere en traditionele trouwceremonie vond plaats op 21 december 2017

Ook de huwelijksaankondiging is (voor ons Nederlanders) best wel mysterieus: zie de trouwkaart in het Thais, waar bij enkel de naam “Grol” te ontcijferen is….

Behalve veel feestfoto’s werd ook deze bijzondere “statiefoto” gemaakt: bruid en bruidegom in traditionele gala-kleding, inclusief zwaard, opgesteld naast originele olifantstanden.
Zowel zwaard als slagtanden zullen wel niet meegenomen worden; waarschijnlijk komen zijn niet door de douane….

Meer over Maurice Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/corxtruus.html

Een vooroorlogse  DSB-bank.

In 1909 werd in Brabant de Hanzebank opgericht, in navolging van het succes van de Boerenleenbank.
Het initiatief kwam van paters uit Oss, en dus waren alleen katholieke middenstanders welkom.
De bank groeide spectaculair, maar in 1923 ging het mis: mismanagement, speculaties en fraude veroorzaakten een bankrun, en de bank ging failliet;
veel bedrijven bleven met lege handen achter.
Een van die middenstanders was de Groningse Rembertus Grol (1877-1975, 6^e generatie) die in 1920 een schoenfabriek in Loon op Zand had gekocht.
Helaas was zijn avontuur dus al in 1923 afgelopen en gedesillusioneerd (en platzak...) verhuisde hij naar Nijmegen om daar zijn eerdere beroep, orthopedisch schoenmaker, weer op te pakken.
Op deze foto zie je Rembertus poseren in zijn schoenfabriek: een indrukwekkende foto vol met machines, stangen, banden en mensen: slechts één is er onverstoorbaar aan het werk.
Meer over Rembertus Grol, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom3.htm

Wat een pretentie!

Een op het eerste gezicht merkwaardige advertentie in de Nieuwe Veendammer Courant van 12 mei 1909: winkelier Peter Grol uit Stadskanaal heeft “een pretentie” te koop.
Maar wat is een pretentie? Niet helemaal duidelijk, maar vermoedelijk is het een oninbare vordering.
Als je die (voor weinig geld) kocht, kun je zelf proberen de schuld te innen en zo wat verdienen.
In deze advertentie is de schuldenaar ene Nathan Levitus die een kostuum van 17 gulden op afbetaling kocht, maar slechts 2,50 gulden betaalde….

Na wat gezoek in de archieven bleek deze Nathan Levitus de buurman (!) van Peter Grol te zijn.
Hij was een handelaar in lompen, metalen, huiden, leer, oude en…. nieuwe kleren! Het kostuum kwam dus goed van pas; een mooie aanbieding, maar wel op kosten van je buurman….

Overleden aan de stamtafel.

Pilsje drinken? Dat gebeurde voor het eerst op 5 oktober 1842 door brouwmeester Josef Grol (1813-1887).
Nee, helaas geen directe familie, maar deze markante naamgenoot verdient zeker een artikel in deze rubriek.

Wat was het geval? De inwoners van de Tsjechische plaats Pilsen waren zo ontevreden over hun lauwe, donkere bier dat zij brouwmeester Josef Grol vroegen een nieuwe smaak te ontwikkelen: het Pilsener Urquell. En zo werd het “pilsje” geboren!

Deze Josef stamde uit een brouwersfamilie: zijn vader runde een brouwerij in het naburige Duitse Vilshofen an der Donau en zoon Josef komt dus de eer toe het pilsner bier te hebben uitgevonden.

Saillant detail is het einde van onze Josef, dat was geheel in stijl: in zijn stamkroeg, gezeten aan de stamtafel met een groot glas pils in de hand, overleed hij plotseling.

Het plaatsje Vilshofen an der Donau eert deze markante inwoner met een standbeeld in het stadhuis. Jammer dat hij daar geen glas in de hand heeft…..

Twee video’s van een 104-jarige.

Nog één keer het verjaardagsfeestje van Lini Grol, die onlangs 104 jaar werd.

Haar nichtje Karin Brenninkmeijer was op dat feestje en heeft 2 filmpjes van Lini opgenomen.

In dit filmpje (1.5 minuut) stelt zij zich voor en vertelt over het Holland House in Canada, waar zij nu woont.

Klik op de foto, of klik hier: https://www.youtube.com/watch?v=gJ76hsH9UjU

Klik op de foto of klik hier : https://www.youtube.com/watch?v=Jm2nqmtcAlw  

Mantels uit eigen atelier.

Na enkele nieuwsflitsen over de Nijmeegse Grollen, gaan we terug naar het noorden, en dus terug naar de confectie.

Een mooie advertentie vond ik in de Nieuwe Veendammer Courant van 1 oktober 1901: een advertentie van modemagazijn “De Pauw”,
dat gedreven werd door Peter Grol (1873-1913, 6e generatie, boom b4).

De advertentie is al prachtig, de mantels moeten nog mooier zijn geweest, want ze werden in eigen atelier gemaakt.

Deze Peter had het vak geleerd van zijn vader Cornelis (Kees) Grol, die al een grote naam had gemaakt op dit gebied. Peter schreef daarom in de advertentie achter zijn naam de trotse toevoeging “Czn” wat staat voor Corneliszoon.

Ook zijn broers Herman en Willem stapten “in de kleding” en zo ontstond een heuse confectie-dynastie.

Meer over Peter Grol en zijn familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-b4.html

Zoek de bruid!

Een geweldige foto waarmee ik denk veel leden van de Nijmeegse tak een plezier te doen: je ziet hier een statiefoto van een dubbele bruiloft die plaatsvond op 17 april 1945.
De zussen Annie en Thecla Grol gaan trouwen!
Alle dames zijn zo chique gekleed dat ze allemaal wel de bruid zouden kunnen zijn! De twee bruidegommen, (in hun Fred Astaire-outfit) staan pal naast hun partners.
Op deze heerlijke foto staan (vlnr): Truus Weijers, het bruidspaar van Berkel-Grol, Truus Grol, het bruidspaar Weijers-Grol, Rie Grol, Greet Grol en de kinderen Peter Grol en Frances Grol.
Opvallend is luxe uitstraling van deze dubbele bruiloft: bedenk het is april 1945 en stad en land lijden nog onder de gevolgen van een verwoestende oorlog.
Maar toch: dit feestje mocht gevierd worden en ook op een bloemstukje werd niet gekeken.
Meer over deze familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom3.htm

Lini Grol 104 jaar.

Op 7 oktober j.l. bereikte Lini Grol de fantastische leeftijd van 104 (!) jaar.
Zij is daarmee “met stip” recordhoudster binnen de familie: niemand eerder bereikte deze hoge leeftijd en, zoals je op deze foto kunt zien, treedt zij opgewekt haar 105^e levensjaar binnen.

Omdat het uitblazen van 104 kaarsjes een hele klus is, zie je op de foto dat er vanaf 100 jaar gewoon opnieuw wordt begonnen, zodat Lini slechts 4 kaarsjes hoefde uit te blazen.

Lini woont in een verzorgingstehuis in Canada. Haar gezondheid is goed, maar natuurlijk wel broos.

Zij werd geboren op 7 oktober 1913 in Essen (D.), waar haar vader was neergestreken omdat er op het Groningse platteland nauwelijks werk was.
Bij de opkomst van het nazisme in de jaren ‘30 week het gezin uit naar Nijmegen. Lini zelf werd verpleegster en emigreerde naar Zuid-Afrika en woont nu in Canada.

Wij wensen Lini in dit 105^e levensjaar alle goeds toe en hopen haar nog lang in ons midden te hebben.

Meer over Lini Grol en haar familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-e3.htm
  

Liever muziek dan kleren.

Deze foto, ontvangen van dochter Guusje Grol, toont een goedgeluimde Kees Grol (1894-1971, 7^e generatie) tijdens een feestje in 1918.

Kees was bijzonder artistiek: hij speelde voortreffelijk gitaar, had een mooie tenorstem en speelde in verschillende operettes.

Het liefst had hij van deze talenten zijn beroep gemaakt, maar dat was ondenkbaar:
Kees moest, als enige zoon, zijn vader opvolgen in de zaak (een goedlopend klerenbedrijf);
de 3 dochters kwamen natuurlijk niet in aanmerking.

Maar Kees bleef heel lang op zijn gitaar spelen…. totdat die, jaren later, gestolen werd, inclusief de mooie linten. Hij was daarvan zo ontdaan, dat hij een nieuwe gitaar weigerde en uit protest nooit meer speelde.

Zijn zoon Anton erfde dezelfde talenten, en ook voor hem wachtte een mooie kantoorbaan…..
Hij volgde echter in het geheim een balletopleiding en trok naar Parijs en Amerika…

Meer over Kees Grol en zijn familie, klik hier :  http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

Gestrand tijdens je vakantie.

Terwijl in Amerika het water de mensen soms tot de lippen staat, was er deze zomer “klein leed” binnen onze familie, dat zelfs een Franse lokale krant haalde:
de mooie bootreis van Rem Grol (Nijmeegse tak, 1941) en zijn partner Clara viel “in het water”…. door gebrek aan water!
Op de foto in het artikel zie je Rem en Clara, afgemeerd met hun boot in de haven van Toul, Noord-Frankrijk.
Door de zeer lage waterstand van de Maas en de Saar, waterbekkenbreuken en een kapotte sluisdeur zaten zij enige tijd vast in de haven en haalden daarmee de lokale pers.
Zij, en vele andere watersporters, waren gedwongen om geruime tijd in de “Port de France” te verblijven, tot plezier van de lokale middenstand en horeca.
Na enige tijd konden zij ontsnappen door via Moezel en Rijn huiswaarts keren..

Meer over Rem Grol en zijn familie, klik hier : http://www.grol.net/corxtruus.html

Lini Grol : recordhoudster

“Repertitorium voor het Examen Krankzinnigenverpleging” staat er gewichtig op dit boekje, dat ik toegestuurd kreeg door een fan van deze rubriek.
Het is in 1951 geschreven door “Zr. L.R. Grol”, oftewel Lini Grol, die een heel leven lang in de verpleging heeft gewerkt en kennelijk een autoriteit op dit gebied was.
Het boekje bevat maar liefst 658 vragen en antwoorden om je klaar te stomen voor de “krankzinnigenzorg”.
Lini, geboren in 1913, woonde en werkte in Nederland, Zuid-Afrika en Canada.
Behalve een expert in de psychiatrische verpleging is ze een groot creatief talent:
ze schreef talloze boeken en gedichten en bekwaamde zich in het maken van knipsels.
Maar bovenal is ze een natuurtalent wat betreft het ouder worden: in oktober hoopt ze 104 (!) jaar oud te worden.
Zij is daarmee recordhoudster binnen onze familie!
Lini woont nu in een verzorgingstehuis in Canada en maakt het naar omstandigheden uitstekend.

Meer over Lini Grol, klik hier :  http://www.grol.net/boom/boom-e3.htm

Op de Keutenberg.

Voor deze honderdvijftigste Foto van de Week gaan we helemaal naar het zuiden van ons land: ik kreeg ik deze vrolijke vakantiefoto toegestuurd door de Amsterdamse Carel Grol,
die hier samen met partner en dochter Anna (3 jaar) de Keutenberg bedwingen.

De Keutenberg is een echte kuitenbijter en, met een hellingspercentage van 22%, veel steiler dan de iconische Cauberg, die “slechts” een hellingpercentage van 12 % heeft.
Menig stoere wielrenner moest op de Keutenberg het hoofd buigen en afstappen.....

Carel (10^e generatie) is een kleinzoon van het beroemde Groningse confectiegeslacht, maar is werkzaam als redacteur industrie en energie op  Het Financieele Dagblad te Amsterdam.
Meer over Carel Grol en zijn familie, klik hier :http://www.grol.net/boom/boom-b1a1.html

Shoppen in 1920

Een lezer uit Musselkanaal stuurde mij onlangs deze prachtige foto van het chique winkelpand van Egbert Grol (1881-1960, 6^e generatie) uit Musselkanaal,
gelegen tussen het postkantoor aan de Markt en de “Ijzeren Klap”: de ophaalbrug over het Musselkanaal.
Het is een zomerse dag in 1920: je ziet wandelaars, fietsers, kinderen…. en natuurlijk  dames die opgetogen de winkel van Egbert Grol verlaten:
zij blij om een mooie aankoop, Egbert blij om de mooie omzet!

Deze Egbert was, net als vele andere familieleden, bijna automatisch voorbestemd om “in de confectie” te gaan: zijn vader Willem en opa Egbert zaten beiden in de stoffenhandel.

Onze Egbert was behalve met zijn winkel druk met zijn kinderen: hij kreeg er maar liefst 10, waarvan sommigen natuurlijk in de kledinghandel bleven.

Meer over deze Egbert Grol en zijn familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-b3.htm

Een èchte stamboom!

Op familiebezoek in Aruba viel mijn oog op een èchte stamboom : een origineel schilderij dat in 1978 werd gemaakt ter gelegenheid van het 40-jarig huwelijk van Cor Grol (7^e generatie, 1908-2001)
en Truus Klomp. Zij huwden op 8 juli 1938.
Op deze èchte stamboom zie je hun zeven kinderen, partners en aanwas; we tellen niet minder dan 15 kleinkinderen, waarvan 4 jongens, die dus de familienaam voortzetten.
Van de later geboren 18 achterkleinkinderen dragen er slechts drie de familienaam Grol : Stijn (2008), Tijn (2011) en Sef Grol (2015).
Ook hier zien we weer dat zelfs bij grote gezinnen, de doorgave van de familienaam heel beperkt kan zijn.
Toeval of niet, juist dit weekend komt die familie weer eens bij elkaar om gezellig bij te praten en herinneringen op te halen.
Meer over Cor Grol en zijn familie, klik hier :  http://www.grol.net/corxtruus.html

Komt Grol uit Grol?

Een bekende vraag met een kort en duidelijk antwoord: nee, er is geen enkele relatie tussen onze familie Grol en de stad Grol (Groenlo).
De familienaam Grol begint rond 1685 op het Oostgroningse platteland; toen was de stad Grol nog oneindig ver weg.

Die stad Grol is veel ouder: gesticht circa 610, kreeg het in 1277 stadsrechten.
Tijdens de Tachtigjarige Oorlog verwisselde het regelmatig van bezetter.
In 1672 (“het Rampjaar”) was de “Slag om Grolle” (Grol wordt dan veroverd door de bisschop van Munster)
en die veldslag wordt nog om het jaar realistisch nagespeeld.
Die historische reconstructie van de veldslag is uitgegroeid tot een groot driedaags evenement met veel soldaten, paarden en kanonnen,terwijl in het centrum middeleeuwse bedelaars, leprozen, muzikanten en voetvolk door straten zwerven.

Onlangs was Joost Grol bij dit spektakel. En kijk eens wat hij bij de koffie kreeg:

Hoeveel Grol wil je hebben….

Op de cover!

Begin juni 2016 vertoefden Ed en Ine Grol uit Heerlen op een camping in Frankrijk, toen zij werden aangesproken door een journalist.
Het was een gesprekje van maar 2 minuten, maar kennelijk had Ed zo’n fotogenieke “smoel” dat zijn foto een paar weken later groot op de cover prijkte van de zomereditie van het trendy blad “Vogue”.
Stomverbaasd, maar toch een beetje gevleid plaatste Ed deze bijzondere foto op Facebook.
Voor zijn vrouw Ine Grol is natuurlijk de toevoeging op het blad bedoeld : “the most beautiful girl in the world”!

Ed Grol, fotograaf, (8^e generatie, boom b3b) is telg uit de Limburgse mode-dynastie: de familie bezat diverse modewinkels in het Limburgse Beek.
Meer over Ed en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b3b.html

Deze zonnige vakantiefoto is een mooie aanleiding om zelf even er tussenuit te gaan; 
in de maand juni géén “Foto van de Week”…. wegens vakantie gesloten!

Wie is “C.E.G.”?

Je moet goed zoeken, als een speld in een hooiberg. Maar dan vind je hem: de kleine, verweerde gevelsteen in het centrum van Groningen met daarop de raadselachtige afkorting “C.E.G & Zn”- 1928”.
Je staat dan voor het pakhuis Peperstraat 7, waar nu de kroeg “Het Feest” is gevestigd.

C.E.G staat voor Cornelis Egbertus Grol (7^e generatie, 1894-1971) die een goedlopende confectiefabriek in de Poelestraat was begonnen.
Al snel was er behoefte aan meer ruimte en daarom werd in 1928 een opslag en confectieatelier gebouwd aan de Peperstaat, midden in de stad.
Opmerkelijk is dat het huidige pand nog precies gelijk is aan de toenmalige nieuwbouw, inclusief de houten uitbouw. Met dank aan de monumentale status !

Wie de gevelsteen heeft ingemetseld is niet precies bekend, maar vaak gebeurde dat door een kind van de opdrachtgever;
dan moet het de toen 6-jarige Herman zijn geweest, die trouwens later de zaak overnam en uitbreidde.

Meer over “C.E.G.” en zijn familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

Kinderkousjes wegnemen? Dan 9 maanden cel!

Dat straffen op winkeldiefstal vroeger niet mals waren, blijkt maar weer eens uit dit stukje uit de krant van 115 jaar geleden (30 november 1902): niet minder 9 maanden cel voor diefstal van….  kinderkousjes!

De dieven werden betrapt in de manufacturenzaak van Petrus Wilhelmus Grol aan de Langestraat in Winschoten.

Peter (1839-1911, 5^e generatie) was een succesvol ondernemer: zijn goedlopende zaak was gevestigd in een groot winkelpand, midden in het centrum. 
Hij had het vak geleerd van zijn vader Egbert Grol, die een ambulante handel dreef in Oude Pekela.
Hij kreeg 9 kinderen, waarvan er helaas vijf op jonge leeftijd overleden.

De winkeldieven waren een Duitse jongeman en -vrouw van 29 resp. 22 jaar, die in andere winkels ook nog een tafelkleed, een broek en schoenen meenamen.
Het blijft een raadsel waarom zij het op kinderkousjes en dergelijke hadden gemunt, maar toen kwam je niet weg met een boete of waarschuwing: 9 maanden brommen!

Meer over winkelier Peter Grol klik hier:  http://www.grol.net/boom/boom-b.htm

Kantoorbediende word je zo maar niet!

Dit prachtige diploma, bijna een schilderijtje, vond ik in de documentenkist van Cor Grol (1908-2001, 7^e generatie), mijn vader.
In die kist liggen nog veel meer juweeltjes: handgeschreven diploma’s en certificaten over avondstudies Engels, Duits, Frans, boekhouden, handel en  Esperanto.
Een bonte verzameling van prachtige gestileerde documenten, die zorgden voor een gedegen carrière.
Kantoorbediende werd je namelijk niet zo maar: daarvoor was veel (avond-)studie nodig en er was zelfs een heuse “Federatie van Handels- en Kantoorbedienden in Nederland”
die de examens regelde en dit allemaal coördineerde.
Cor behaalde al die diploma’s naast zijn gewone dagtaak als…. aankomend kantoorbediende.
Meer over Cor Grol en zijn familie, klik hier : http://www.grol.net/corxtruus.html

Ze zijn er weer: de echte Grol-asperges!

Op deze zeer recente foto zie je een trotse Anton Grol (9^e generatie, boom f1a) in de marktkraam van Aspergeboerderij Grol.
De foto is genomen op de Ommelandermarkt aan de Oude Kijk in ’t Jatstraat in Groningen.
De asperges zijn kakelvers, want ze komen van “om de hoek”: van de asperges-boerderij van zijn vader Henk Grol te Tripscompagnie (gemeente Menterwolde).
Hou je dus van asperges, dan is voor een echte Grol een ritje naar Tripscompagnie een must.
Vraag dan meteen naar een originele “Grolschiller” een design dunschiller voor asperges, voorzien van je eigen achternaam!
Meer over Anton Grol en zijn asperges-familie vind je hier: http://www.grol.net/boom/boom-f1a.html

Deze week een mooie foto uit 1910 van het bedrijf van Petrus Grol (1873-1913, 6^e generatie): een “magazijn voor manufacturen en kleeding”.
Petrus Grol had het vak van zijn vader Cornelis geleerd, die 2 zaken had: in Groningen en Ter Apel, maar om concurrentie met die zaken te voorkomen, begon zoon Petrus zijn zaak in het Stadskanaal.
Het prachtige bord aan de zijgevel geeft aan dat het bedrijf ook een “Eigen atelier tot het vervaardigen van Dames en kindercostumes, japonnen en blouses” had.
Let eens op de originele zwart-witte belettering van deze reclame!
Het pand was mede opvallend door het torentje boven de rechter winkeldeur en bleef tot 1924 in de familie: zijn twee zonen Cornelis en Herman Grol kozen voor andere beroepen.
Meer over Petrus Grol en zijn familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-b4.html

De Grand Old Lady is niet meer....

Enkele dagen geleden is Mia Grol-Schmidt op 91-jarige leeftijd overleden: zij was de mater familias van een uitgebreide Groningse tak van onze familie.
Met Mia Grol is een einde gekomen aan een confectie-dynastie die vele generaties lang in  Groningen bekend was.
Mia zelf kwam ook uit een industriële familie: de familie Schmidt bezat grote tricotagefabrieken in Wildervank.
Zij was een echt familiemens en vertoefde graag tussen en met haar kinderen en klein- en achterkleinkinderen.
Hoewel haar gezondheid gestaag afnam bleef haar geest zeer scherp: zo schreef zij onlangs haar eigen levensverhaal “Mijmeringen van een 90-jarige”: een ontroerend boek met mooie verhalen,
ups en downs en foto’s over haar eigen verleden.
Ook voor de “Foto van de Week”- berichten was zij een geweldige bron van informatie:
zij leverde veel foto’s, anekdotes en leuke verhalen.
Daarvoor ben ik haar veel dank verschuldigd.

Foto: een prachtig schilderij van een jonge Mia.

Stemmen? Er is maar één keuze….

Morgen zijn de verkiezingen voor de Tweede Kamer: belangrijke verkiezingen en er dingen maar liefst 28 partijen naar uw gunsten. Maar een keuze bepalen is helemaal niet moeilijk! Lijst 11 Grol!

In 1963 deed de Blaricumse zakenman Gerard Grol met zijn “Lijst 11 Grol” met de verkiezingen: een nieuwe partij met slechts één programmapunt: “mentaliteitsverbetering”, wat Ger Grol verduidelijkte met “de mensen weten zelf wel wat wel en wat niet kan”. Later werd hij wat preciezer: “lagere belastingen, hogere lonen”. Over de uitslag maakte hij zich geen zorgen, want hij verklaarde in een interview: “met mijn project heb ik geen haast”. En hij adverteerder zelfverzekerd: “Gelukkig het plan slaat aan!”….

De uitslag was echter wel zorgwekkend: hij vergaarde slechts 876 stemmen (0,01 %), en Gerards droom van een politieke carrière was daarmee voorbij.

Meer over Gerard Grol (1922-2010) en zijn familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-e3.htm

Stuurboord…. bakboord….

De foto’s en verhalen in deze rubriek zijn vaak oud, soms zelfs verschrikkelijk oud.
Maar deze keer een foto die minder dan een week oud is: je ziet hier een tevreden kijkende loods Stephan Grol, op de brug van het passagiersschip “Aida Prima”,
tijdens het loodsen van het schip naar de Parkkade in Rotterdam.
De foto is gemaakt op 1 maart j.l. en het reusachtige schip (3300 passagiers, 18 dekken, 14 restaurants), kwam uit Le Havre.
Het manoeuvreren vanuit volle zee naar de passagiersterminal is een precisiewerkje dat je aan Stephan wel kunt toevertrouwen.
Hij komt oorspronkelijk uit Groningen, volgde de zeevaartschool op Terschelling en werkt nu als “registerloods” in Rotterdam.
Meer over Stephan Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-a1.html

Carnaval, zelfs bij die Grollen!

Dit weekend is het weer carnaval.

Voor vele familieleden uit het noorden is dat letterlijk een ver-van-mijn-bed-show, maar voor Grollen die wat zuidelijker wonen is het een volksfeest dóór knotsgekken vóór knotsgekken!

Deze carnavaleske foto kreeg ik van Wim Grol uit Aruba. Je ziet hier (in 1982) zijn kinderen Nicole (3 jaar) en Monique Grol (5), heel leuk verkleed als clowntjes. Zij dragen hier al de jaar-onderscheiding van de carnavalsvereniging “De Keulse Pot” uit Knotsenburg (Nijmegen). 

Carnaval werd hen als het ware met de paplepel ingegeven en werden “meegesleurd” in het feestgedruis.  
De foto is  genomen in de eigen “hostempel” café Blouche (voor de kenners: onder de Luxor-bioscoop) tijdens de traditionele carnavalszittingen.

Alaaf!

Meer over Wim Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/corxtruus.html

95 personen, één Grol.

Deze leuke verjaardagfoto uit 1988 ontving  ik van Carla Mink-Wolken.
Je ziet een trotse Euphemia Grol (1908-1995, 7^e generatie) op haar 80^ste verjaardag, omringd door haar kinderen, klein- en achterkleinkinderen en partners.
In dit enorme gezelschap zie je maar één Grol, en dat is oma zelf, die hier trots poseert, met maar liefst 94 familieleden.
Euphemia was een dochter van Wilhelm Grol (waar de Willem Grolstraat naar is genoemd), kind uit een gezin van 14 kinderen.
Ze was gehuwd met Bernard Wolken en kreeg maar liefst 12 kinderen, die ook weer grote gezinnen stichtten en zo zorgden voor veel nakomelingen.
Tja, en dan krijg je vanzelf zo’n gigantische familieschare!
Meer over Euphemia Grol en haar familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-e2.html

Tricot-tailles en Dames Boezelaars voor half geld.

Een advertentie uit de krant uit 1910 : verhuizing van de manufacturenzaak van Herman Egbert Grol (6^e generatie, 1863-1944) van de Heerestraat naar de Poelestraat in Groningen.
En dus moest er worden opgeruimd.
We lezen veel vreemde namen van kledingstukken: wie weet nog wat een fichus is? Of een “polsje”, of een cachenez?
De kinder- en dames-boezelaars zijn helemaal goedkoop: “van af 12 Cent en hooger”!
En wie weet wat chitsen, baaien en bevers zijn? Om nog maar te zwijgen over  een “wollen Vijfschacht” (voor slechts 20 cent), een “groote Schoteldoek”(6 cent!) en lappen Bukskin voor half geld.
Enfin, lees zelf de advertentie maar eens door en blijf je verbazen…..
In de Poelestraat  bleven de Grollen tot 1938, maar de zoon van Herman (Cornelis, Kees), gooide wel het roer om: hij startte er ook met confectie, en bouwde later een grote fabriek elders in de stad. Meer over Herman Grol en familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

Kamperen anno 1965

Deze week een aardige foto uit 1965 die vooral de leden van de Nijmeegse tak een plezier zal doen:
je ziet (in het midden) de toen 88-jarige Rembertus Grol (1877-1975, 6^e generatie) en Maria Schiloo, omringd door familie.
Aan de kleding zie je meteen wie de kampeerders zijn en wie “bezoek”.
De foto is gemaakt op camping Herperduin en opa en oma staan er wat verbaasd bij om te zien hoeveel luxe en vrije tijd er al was.
Terugkijkend,  was kamperen toen nog echt spartaans: geen luxe broodjes afbakken in je mooie caravan, maar gewoon in een tent bivakkeren!
Meer over Rembertus Grol en zijn familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom3.htm

Een nat pak?

Een mooie foto en berichtje in de krant van augustus 1956 : de tewaterlating van het m.s. “Banka” op de Grol-scheepswerf in Zuidbroek (Gr.).
De werf had een dwarshelling, dat wil zeggen dat er bij de tewaterlating een flinke waterverplaatsing ontstond.
Zoals je ziet zijn de eerste toeschouwers al gearriveerd, geheel in stijl met hoed op.
Je kon van heel dichtbij het spektakel volgen: er is helemaal geen afzetting, dus een grote kans op een nat pak.
De scheepswerf was opgericht in 1914 door Willem Grol (1882-1957, 6^e generatie) en men bouwde er tot 1966 talloze schepen. 
Het bedrijf bestaat nog steeds, nu als Staalservice Zuidbroek, geleid door de kleinzonen Wim, Jan en Henk Grol.
Meer details over deze scheepsbouwfamilie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-f1b.html

Op een rijtje.

Deze week een leuke “von Trapp”-foto uit 1961 van de kinderen van Rembert Grol (1912-2010, 7^e generatie) en Jo Boekhoorn.
De maar liefst 9 kinderen poseren hier geduldig op een rijtje. Je ziet van jong naar “oud”: Henny, Carlos, Margreet, Frans, José, Martin, Marijke , Corrie en Rem.
Rembert sr. had een bekende orthopedische schoenmakerij in Nijmegen (net als zijn vader), en ook de kinderen Frans en Carlos waren actief in die branche.
Een hele klus om zo’n gezin te runnen,  en daarbij ook nog een druk bedrijf!

FOTO VAN DE WEEK nr 127 : Van Groningen tot Limburg.

De confectiefabrieken en modewinkels van Grol in Groningen zijn natuurlijk binnen onze familie wel bekend, maar wist je dat er ook in Limburg  Grol-modezaken waren?
Eind 50er jaren “emigreerde” de Groningse Frans Grol, (7^e generatie, 1918-2002) naar het verre Beek in Zuid-Limburg en begon daar aan de Markt dames- en herenmodezaken: “Het Beeker Kledinghuis”.
Voor de verbaasde Limburgers een welkome aanvulling, want Frans’ echtgenote Joke Snik had een goede kijk op trends en mode en bracht een spraakmakende collectie in de winkels.
Na vele prima jaren, zette zoon Frans junior het werk van zijn vader voort onder de naam “Grol Herenmode” en opende aan de Markt in Beek ook nog andere modezaken: een jeans-boetiek, een kinderkledingzaak en een speciaalzaak voor herenmode.
Hoewel de zaken grote bekendheid hadden in de regio, zijn zij thans niet meer als zodanig aanwezig in het straatbeeld. 

Deze advertentie is van oktober 1986.

Meer over Frans Grol sr. en zijn familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-b3b.html

Een mooi rapport!

Een bijzonder (en mooi!) rapport kreeg ik toegestuurd uit Kenia.
Het is van de 8-jarige Arnold Grol Achola en hij zit op de “Primary School” en krijgt daar maar liefst 15 vakken voor zijn kiezen, inclusief Kiswahili (Swahili).
Het prima rapport is in 2 talen opgesteld. Er is slechts één minpuntje: “writing” scoort een magere C, met de strenge opmerking “More effort needed”!

Wie is Arnold Grol Achola? Nee, geen familie… maar (heel bijzonder!) zijn vóórnaam is “Arnold Grol”!
Hij is de eerste zoon van Fred Achola: een jongeman die helemaal aan de grond zat en door ons familielid, missionaris Arnold (Naud) Grol (1924-1997, 8^e generatie), er weer bovenop geholpen werd. En als dank kreeg de zoon zijn naam.

Pater Naud, een ras-organisator, richtte de stichting Undugu op, die straatkinderen aan een toekomst helpt. (www.undungu.org).

Meer over pater Arnold (Naud) Grol en zijn familie, klik hier:  http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

Een dansje voor drie heren.

Op deze bijzondere foto van 28 november 2014 zie je Cees Grol met zijn zoons Tom (links) en Carel (rechts), die een vreugdedansje maken
bij het verlaten van het academiegebouw van de Universiteit van Utrecht.
Wat was er aan de hand?
Cees (toen 62 jaar) heeft hier zojuist zijn proefschrift verdedigd en mag zich nu “Doctor Cees” noemen. Zijn zoons op de foto waren zijn paranimfen.
Cees had een werkzaam leven achter de rug in diverse onderwijstypen in zowel Nederland als Afrika,
toen hij besloot om zijn ervaringen (vooral die over speciaal en passend onderwijs) te bundelen en er op te promoveren.
En passant schreef hij ook nog een toneelstuk over deze materie.
Alle reden voor een vreugdedans dus!
Meer over Cees Grol (9^e generatie) en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b1a1.html

Een muzikale Grolpiet.

Vandaag, op Sint’s verjaardag, kan een echte Grolpiet natuurlijk niet ontbreken.
Die Piet (kennelijk nog een exemplaar van vóór de pietendiscussie) troffen we in 2014 aan op de Groote Markt in Nijmegen. Je ziet hier een goedlachse Frans Grol (8^e generatie), die een Zie-ginds-komt-de-stoomboot blaast op zijn saxofoon. Frans komt uit een echt Sint-en-Piet geslacht : zijn vader was drie decennia  lang de èchte Sinterklaas in Deest en omstreken en ook zijn broer en zelfs neven en  kleinkinderen zitten in dit kindvriendelijke vak!

Meer over deze echte, pikzwarte Grolpiet en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/remxjo.html

In dienst, maar onvindbaar!

Op 23 januari 1895 verscheen er in de Nieuwe Veendammer Courant een “Officiëele Publicatiën” van de b-urgemeester van Wildervank, waarin een aantal jongelui, waaronder Willem Grol (1876-1958, boom e1) werden opgeroepen om zich te melden voor de “Nationale Militie”.
Willem was onvindbaar, maar wij weten dat hij slechts 50 km verderop  in Duitsland zat!
Waarom zat hij daar? Zijn vader Cornelis had een ambulante stoffenhandel, maar meer nog had hij een groot drankprobleem.
Na zijn vroege dood, kon zijn weduwe (Margaretha Niebur), het gezin niet meer onderhouden en de 3 jonge kinderen moesten al heel vroeg werken in Duitsland.
Zo vertrok Willem naar Papenburg (D.) en keerde nooit meer terug.
Hij stichtte er later een gezin waardoor er een grote Duitse familietak ontstond. 

De burgemeester van Wildervank had het nakijken: Willem zat over de grens en dan ben je echt onvindbaar!

Meer over Willem (Wilhelm) Grol en zijn Duitse nazaten, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-e1.htm

Een tuiltje bloemen.

Op deze leuke foto uit 1946, ingestuurd door Theky Grol, zie je haar zus, de 4-jarige Magriet Grol die alléén op de foto wilde als haar tuiltje bloemen mooi in beeld kwam.
De fotograaf is haar vader Cees Grol (1914-1991, 7^e generatie, boom b-2) uit Ter Apel en zoals je ziet
was hij natuurlijk veel meer geïnteresseerd in zijn nieuwe auto: een echte Packard-120 type “Globetrotter”, met het “familiekenteken” A-91.
Magriet, met modieuze strik in het haar, heeft natuurlijk alleen maar aandacht voor haar bloempjes,
en papa is zo vol van zijn prachtige nieuwe auto dat hij niet ziet dat Magriets jasje scheef en slordig omhangt…. 
Misschien vond de familie het daarom wel een mislukte foto, maar daar denken wij nu anders over!
Meer details over deze familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-b2.htm

Een briefje in een fles.

Een of twee keer per jaar treden Rijn en Waal buiten haar oevers. Voor de Nijmeegse Grollen is dat een heel bekend gegeven,
maar toch altijd weer spectaculair: de Waal verandert in een woeste, kolkende stroom, die honderden meters breed is.
Nu zijn er flinke keermuren, maar in 1957 (foto) was er de “bekisting” om erger te voorkomen: houten schotten die, volgens oud-Nijmeegs recept,
waren opgevuld en aangestampt met lekker stinkende paardenmest.
Op deze foto uit 1957 zie je het allemaal, en ook, vlnr Joost, Cees (met een fles-met-briefje), Trudy en Wim Grol (8^e generatie),
goed ingepakt tegen de kou, maar wel met blote benen! Die fles werd plechtig in de rivier gegooid en dan maar afwachten.
En inderdaad…. na weken in spanning kwam er een reactie: een visser in Werkendam (bij Dordrecht) had hem in zijn netten gevonden.
Meer over deze familie, klik hier : http://www.grol.net/corxtruus.html

Rond 1808 werd in Nederland, op last van Napoleon, officieel de burgerlijke stand ingevoerd:
alle gemeenten kregen de plicht om een bevolkingsboek bij te houden.
Dat deed Napoleon om nauwkeurig te weten wie er belasting moest betalen.
Ook moest je een èchte achternaam kiezen die op je kinderen overging. Je kon dus in die periode twéé namen hebben!
Een mooi voorbeeld hiervan in onze familie is Kornellis Willems Smit (1758-1808, 3^e generatie), geboren met de naam Smit (hij was smid, net als zijn vader en grootvader), maar overleden in 1808 met de naam Grol. Waarom er gekozen werd voor de naam Grol is een raadsel.
Op de foto zie je een stukje uit het “ledenboek” van de Kerkelijke gemeente van Oude Pekela,
waar hij op 23 november 1808 overleed als Kornellis Grol,
“nalatende zijn Ehevr. en 8 kinderen”.  Zijn 9^e kind was trouwens “onderweg” het werd geboren op 3 januari 1809.

Meer over Kornellis Willems Smit… eh… Grol, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom1.htm

Racen als een Max Verstappen.

Gisteren werd Max Verstappen tweede op het racecircuit in Maleisië:  een prachtige prestatie!
Het autoracen zit daar in de familie: Max kreeg het immers mee van zijn vader.
Hoe zit dat in onze eigen familie? Onze eigen “Max” is  Petrus (Piet) Grol (1908-1984, 7^e generatie, boom b6). 
Zoon van een Rotterdamse slager, scheurde hij over ’s rijks wegen in zijn raceauto; voor de kenners: een echte Amilcar CG83.
Hij had goede connecties met de importeur (de firma Olanda in Bussum) van dit Franse race-automerk,
want hij mocht in 1928 zelfs meedoen met een 24-uurs race “op den weg”, waarbij snelheden tot welk 90 km werden gehaald! 
De beloning voor die prestatie was werkelijk vorstelijk: één reserve autoband, die dan ook trots op deze foto prijkt.
In de uitnodigingsbrief staat wel nadrukkelijk dat boetes voor eigen rekening zijn! 
Deze foto bewijst dat er tijdens het racen, toch nog wel wat tijd overbleef voor een kiekje.
Meer over onze raceheld Piet Grol en zijn familie, klik hier :  http://www.grol.net/boom/boom-b6.html

Op welke school zat hij nou?

Na een korte vakantie gaan we weer snel door met onze familiekroniek.
Op deze foto uit 1952 zie je (rechts) Anton Grol (1926-1999, 8^e generatie) uit Groningen.  
Antons vader was directeur van een grote confectiefabriek en zijn zoon was natuurlijk de beoogd opvolger.
Daarom werd hij naar een exclusieve confectieschool in Parijs gestuurd. Maar wat deed Anton?
Hij meldde zich direct af en begon in het geheim aan een bij een ballet-en dansopleiding.
Toen zijn ouders eens naar Parijs kwamen om de vorderingen te vernemen, was het natuurlijke een enorme schok te horen
dat niet de confectie, maar het dansen zijn wereld was geworden!
Anton had (overigens net als zijn vader) een groot artistiek talent: de dansgroep was bekend in Parijs en de groep trok zelfs naar Las Vegas,
waar hij achterbleef en een succesvolle schilderscarrière begon.
Meer over Anton Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

De Willem Grolstraat: er klopt iets niet…

Deze week een oude foto uit circa 1930 uit Barger-Oostveld (Emmen) van de eenvoudige boerderij van Wilhelm Grol (1877-1947, 6^e generatie, boom e2) en Anna Wendker,
die hier beiden trots poseren in de deuropening.
We weten precies waar deze boerderij stond: aan de Splitting, op de hoek van waar nu de Willem Grolstraat is. 
In het gemeentearchief van Emmen is namelijk de verkoopacte uit 1946 van boerderij en landerijen te vinden, met daarin één opvallende clausule:
een straat in de daar te bouwen woonwijk, zou naar hem genoemd moeten worden!
En zo geschiedde, echter in 1946 (zo kort na de oorlog) kon de naam “Wilhelm” onmogelijk worden gebruikt,
en dus werd gekozen voor de Willem Grolstraat. Een straatnaam die dus in feite foutief is….
Meer over Wilhelm Grol en zijn familie, klik hier:  http://www.grol.net/boom/boom-e2.html

Slapen in een politiecel.

Kort na het einde van de oorlog, juli 1945, deed de Nijmeegse Rembert Grol (1912-2010, 7^e generatie) examen in de specialisatie “orthopedisch schoenmaker”. 

Om deel te nemen was een geboortebewijs nodig (zie foto), dat zelfs “vrij van zegel” was, wegens een examen! Dat examen werd afgenomen in Den Haag, wat na veel avonturen, omwegen en tijd bereikt werd: er reden immers bijna geen treinen meer en bruggen en wegen waren kapot.

In de Hofstad werd vergeefs naar een hotelkamer gezocht: wegens de oorlog waren ze allemaal gesloten. Ten einde raad klopte Rembert Grol aan bij een politiebureau en….  kreeg een politiecel als slaapplek!

De moeilijke reis, de zoektocht naar een hotel en het verblijf in een politiecel waren niet vergeefs: hij slaagde met glans en kon zijn bedrijf verder uitbouwen.

Meer over Rembert Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/remxjo.html

Hans Grol : slachtoffger van de Japanse bezetting.

Op 15 augustus wij stil jaarlijks even stil bij de slachtoffers van de Japanse bezetting van Indië.
Een van die slachtoffers was Johannes (Hans) Grol.
Geboren in Essen in 1907, bezocht hij na de MULO de kweekschool, werd hij onderwijzer, en emigreerde naar Indië, waar hij werkte op Java en Borneo.  Bij de mobilisatie, eind 1941, werd hij sergeant bij de veldartillerie, en na de capitulatie op 8 maart 1942 geïnterneerd te Tjilatjap (Java).
Vanaf 1943 werkte hij aan de beruchte Burma-spoorweg bij de Kwai-rivier in Thailand.
Na vele ontberingen stierf Hans Grol daar op 22 augustus 1944 om 06.15 uur aan infecties en complicaties.  Hans ligt begraven op het ereveld van Chungkai, Thailand.
Op deze foto zie je dat Hans niet is vergeten: een sober, maar indrukwekkend monument siert zijn graf.
Wil je meer weten over Hans Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-e3a.html.
De Japanse kampkaart van Hans is bewaard gebleven, en is ook op die pagina in te zien.

De eerste steen….. en de laatste.

Op 28 augustus 1937 werd de eerste steen gemetseld voor  de bouw van confectiefabriek C.E. Grol & Zonen, aan het Eemskanaal Noordzijde nr. 30 in Groningen.
De oude locaties, Poelestraat en Peperstraat, waren uit hun colbertje gegroeid.
De plechtige eerstesteenlegging werd gedaan door de twee zonen van Cornelis Grol: Herman en Naud, resp. 15 en 12 jaar oud..
Natuurlijk waren beide zoons voorbestemd om hun vader op te volgen; Naud koos echter voor missionaris in Afrika.
De nieuwe fabriek kende vele prima jaren; er werkten honderden werknemers,
maar begin 70er jaren werd de buitenlandse concurrentie zo groot dat het de deuren moest sluiten, en werd tenslotte afgebroken.
Alleen deze Eerste Steen is nog bewaard gebleven…. en is nu dus de laatste steen geworden.
Van deze eerstesteenlegging en de bouw van de fabriek is een film bewaard gebleven; ga naar www.gava.nl  en zoek op “CEGRO”.
Meer over Herman en Naud Grol en hun familie, klik hier:  http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

Meer over Gusta Grol en haar familie, klik hier:  http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

De 100ste Nijmeegse Vierdaagse.

Deze week is de 100^ste Nijmeegse Vierdaagse…. Alle leden van de grote Nijmeegse familietak kennen dit feest natuurlijk.
Een week lang staat de stad op zijn kop en wordt overspoeld door lopers en kijkers.
Dus snel op zoek naar een leuke nostalgische Grollen-Vierdaagsefoto! Helaas viel dat wat tegen: in het archief vond ik maar één bruikbare foto,
en die is nog wel van mijzelf, genomen in 1961 toen ik als 15 jarig jongetje de Vierdaagse liep: slechts 30 km per dag, maar toch apetrots!
De foto is de laatste marsdag genomen op een uitpuilende “Via Gladiola”, die toen nog gewoon St.-Annastraat heette.
Zo te zien zullen niet alleen de voeten, maar ook de oren zeer hebben gedaan…..

Terug van vakantie, rennen we weer verder door onze familiegeschiedenis.
Dit keer letterlijk, want na de sportieve prestaties van judoka’s en ijshockeyers binnen onze familie, springt de prestatie van Herman (Hurmy) Grol uit Groningen er wel helemaal uit:
op 21 mei j.l. liep deze 38-jarige kanjer een officiele marathon op de Chinese Muur, nabij Peking.
Een formidabele prestatie waar je als “gewone Grol” stil van wordt! Op de foto zie je hem zwoegen bij de beklimming van een van de eindeloos steile trappen.

Wil je meer foto’s zien èn een uitvoerig verslag lezen, klik dan hier: http://www.grol.net/foto/bladen%20grote%20foto/hurmy.html

Meer over deze topatleet en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b1a1.html

Wegens vakantie gesloten!

Deze week gaan we terug naar 1962 en plaats ik per uitzondering eens een foto van mijzelf, samen met mijn broers Wim en Joost.
Natuurlijk is deze sfeervolle foto geschoten op het Waterlooplein, tijdens een vakantie in Amsterdam.
Een leuk plekje, zo tussen de handkarren met oude kleding en tapijten, en een etalage vol hoeden en petten.
De blitse oranje Zündapp-brommer maakt het plaatje compleet.  
De panden op de foto zijn al lang gesloopt en hebben plaatsgemaakt voor de Stopera.
Met deze vakantiefoto, onderbreek ik voor een paar weken de serie “Foto van de Week”…. : wegens vakantie gesloten!

Wie weet meer?

Van Bernard Grol uit Den Haag kreeg ik onlangs een mooie oude foto van de manufacturenfabriek van zijn grootvader, Cornelis (Koos) Reinoldus Grol (1873-1943, 6^e generatie).

Het grote, karakteristieke pand stond in Stadskanaal en was zo te zien een bloeiende, trotse zaak, maar veel is er niet meer over bekend.
Koos had het vak geleerd van zijn vader, Petrus Grol, die een stoffenzaak had in Winschoten, en een broer was van Cornelis Grol, de oprichter van het Groningse kleding-imperium.

Zoals gezegd, is er vrijwel niets bekend over dit bedrijf of het pand. Waar stond het precies? Hoe verging het de zaak? Wie waren de opvolgers? Kortom: veel raadsels en weinig antwoorden.
Daarom een vraag aan alle lezers: wie weet meer??
Stuur je informatie aan info@grol.net

Meer familiegegevens over Koos Grol, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b5.html

 Tranen van vreugde en van verdriet.

Op 21 februari 1890 om 12.00 uur werd de tweeling Kornelius en Susanna Grol geboren: zij waren het 5^e en 6^e kind van boer Kristiaan Grol (1837-1932, 5^e generatie)
en Christina Klasen. In het gemeentearchief van Wedde (Gr.) treffen we de geboorteactes aan, getekend door een trotse vader en als getuigen
de veldwachter en een buurman. Maar in dit archief zit meer: dezelfde buurman en veldwachter waren een dag later wéér op het stadhuis:
nu om het overlijden van de tweeling (in de acte staat dat zij “zonder beroep” waren….) te melden, die slechts 15,5 en 17,5 uur oud werden.
Vader Kristiaan, overmand door verdriet, bleef nu thuis.
Waaraan de tweeling is overleden is niet bekend, maar dat het verdriet in dit gezin groot was, is wel zeker.
Meer Over Kristiaan Grol en zijn familie: http://www.grol.net/boom/boom-f.htm
Dit is de overlijdensacte van Susanna Grol; zij werd minder dan 1 dag oud.
Wil je alle vier actes lezen? Klik hier: http://www.grol.net/foto/bladen%20grote%20foto/Susanna_Kornelius.html

"La estonto estas nia"

Oftewel in Esperanto: De toekomst is van ons". Dit was hèt motto van de Esperanto-beweging.

Deze kunsttaal leek een gouden toekomst tegemoet te gaan: na een verwoestende wereldoorlog was een makkelijke wereldtaal een fantastisch idee: het was zeer regelmatig en in een half jaartje vloeiend te leren en… het overbrugde nationale sentimenten!

Wilde je je bij een sollicitatie onderscheiden, dan toonde je je diploma Esperanto. Geen wonder dat de Nijmeegse Cor Grol, mijn vader,  (1908-2001, 7^e generatie) deze taal in zijn diplomamap had zitten! Op zijn 22^ste leerde hij Esperanto en slaagde ervoor met glans. Je ziet hier zijn diploma, natuurlijk helemaal in het Esperanto opgesteld.

Helaas, het werd geen wereldtaal… het chauvinisme was zo sterk dat niet Esperanto, maar Engels, Frans, Spaans of Chinees wereldtalen werden. Nu wordt het nog sporadisch gesproken, door een handjevol idealisten. Cor Grol, beleefde er, vooral tijdens vakanties, altijd veel plezier aan..

Maar het motto “La estonto estas nia” (de toekomst is van ons)…. nee, dat is niet helemaal gelukt…

Meer over Cor Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/corxtruus.html

Niet over grote fabrieken…

Op mijn verzoek voor foto’s voor deze 100^e “Foto van de Week” zijn prachtige reacties gekomen.
Ik koos de inzending van Anne-Bregje Grol: een leuke familiefoto uit 1939.
Dit keer dus geen verhaal over grote confectiefabrieken, garages, scheepswerven, kledingzaken, judokampioenen, transportbedrijven of schoenmakerijen…
nee, je ziet hier vader Cor Grol (7^e generatie) aan het knikkeren (!) met zijn kinderen (vlnr) Wenny, Jan, Ina, Leny, Remy en de peuter Kees.
Kennelijk was de hoed-met-strik onmisbaar om goed te kunnen knikkeren!  
Over Remy is nog te vertellen dat hij huwde met Ilse Grol, uit de Nijmeegse tak.
Het gezin van Cor Grol woonde aan de Petrus Campersingel in Groningen. Anne-Bregje is de dochter van de peuter Kees op de foto.
Meer over Cor Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-a1.html
Bedankt voor deze leuke inzending!

In de herhaling: een gratis “Grolschiller”!

Het is weer aspergetijd en speciaal voor lezers van de “Foto van de Week” mag ik ook dit jaar weer een gratis “Grolschiller” weggeven.
Die familie-asperges zijn geen gewone asperges, maar speciaal geteeld door Henk Grol en zijn familie op zijn landbouwbedrijf in Oost-Groningen.
Henk, geboren in 1960, is 8^e generatie in onze familie (boom f1a). Inmiddels zijn de zonen Arnold en Antoon óók actief in dit familiebedrijf.
Je kunt een gratis Grolschiller ophalen in zijn vernieuwde boerderijwinkel (Tripscompagnieweg 65, 9633 TB Tripscompagnie).
Onze familie-asperges staan op de menukaarten van verschillende restaurants in en om Groningen, maar ook ver daarbuiten worden ze graag gegeten:
deze foto is gemaakt op Aruba (!), waar ze op het bordje van Wim en Diny Grol belandden….
Smullen maar.....!

Meer details over deze asperges-familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-f1a.html

José Huijs-Grol stuurde mij een mooie bladzijde uit haar oude poëziealbum.
Toen zij 11 jaar was, schreef haar oma Maria Grol-Schiloo (1882-1967, Nijmeegse tak) voor haar dit prachtige versje en plakte er een foto van haarzelf bij.
Natuurlijk heeft zij heel goede herinneringen aan deze foto, maar zit ook met een onopgelost raadsel!
Al veel decennia vraagt José zich af wie het kind op de foto is! Waarschijnlijk een nichtje van haar, maar wie???
Daarom een oproep aan alle “neven en nichten” van de Nijmeegse tak: wie herkent zichzelf op deze foto, of kan het “raadsel van José” oplossen?

Wereldberoemd in Bow Island, Canada

Deze “coole” foto kreeg ik toegestuurd door Tamara Grol uit Bow Island, Alberta, Canada.

De stoere shirts behoren toe aan Thijs (6 jaar) en Breck Grol (5 jaar oud), twee ijshockey-sterren van het jeugd-team van de Bow Island Rebels.

Thijs en Breck (9^e generatie, boom f1a), zijn de (klein-)kinderen van een emigrantenfamilie: grootvader Hendrik Rudolf Grol uit Nieuwe Pekela vertrok na de oorlog naar Canada. Hij kreeg vijf kinderen; de jongste was Arnold Grol; de vader van onze Thijs en Breck.

Hoewel ijshockey onder Nederlandse emigranten niet zo populair is, zijn deze twee aanstormende talenten hard op weg om naam te maken: die is alvast op hun shirts geschreven!

Meer details over deze Canadese tak vind je in de stamboom; klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-f1a.html

Een winkel in “manufacturen, garen en band”.

Grol en Groningen: die combinatie kende iedereen: grote confectiefabrieken.
Maar hoe is die industrie eigenlijk ontstaan?
Daarvoor moeten we ver terug in de tijd, naar Cornelis Egbertus Grol (1834-1907, 5^e generatie).
Hij verkocht in Oude Pekela stoffen, garen en band.
Hij was de zoon van Egbert Grol, ook een stoffenhandelaar, dus zoontje Cornelis leerde het vak bij zijn vader.
In 1888 waagde hij een grote stap en opende een winkeltje in “manufacturen, garen en band” in de chique Groningse Heerestraat.
Hierbij de advertentie:  het wijk/huisnummer is maar liefst vier keer vermeld!
De zaak liep zo goed dat ook zijn opgroeiende zoon Herman Egbert achter de toonbank stond.
Nog later werd er verhuisd naar een groter pand (De Poelestraat  D-128).
Zoon Herman was ambitieus en pakte het anders aan:  hij sloot de winkel en begon daar een heuse confectiefabriek; confectie (en niet meer zelf kleding maken)  kwam in de mode.
Latere generaties bouwden dit uit tot een confectie-industrie.

Meer over Cornelis Grol en zijn winkeltje, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b.htm

Een symbolische lege stoel.

Na 16 jaar werd In 1993 (of was het 1994?) weer eens een familiereünie  georganiseerd voor alle leden van de Nijmeegse tak van onze familie.
Als je deze foto vergelijkt met die van eerdere reünies, dan valt direct het rommelige karakter van de foto op.
De lege stoel staat bijna symbolisch voor de helaas overleden familieleden.
De foto lijkt wel geschoten vóórdat de officiële foto werd gemaakt! Wie heeft de officiële groepsfoto?
Deze reünie werd gehouden op camping Heumens Bos, toen eigendom van Rem en Clara Grol.
Een volgende reünie zou lang op zich wachten: pas na 20 jaar, in 2013, zou deze plaatsvinden…..

De foto’s en berichtjes die elke week worden gepubliceerd gaan meestal terug naar een (ver) verleden.
Maar soms krijg ik de vraag of er ook een recenter onderwerp of thema voorhanden is. Welnu, je wordt op je wenken bediend:
in de Tubantia van gisteren (!) vond ik een redactioneel artikeltje over Simone Grol:  recenter bestaat niet!
Het bericht spreekt eigenlijk voor zich: Simone, een echte spelfanaat, is op zoek naar het nostalgische bordspel "Het Grote Vloerspel”,
waar zij als kind goede herinneringen aan heeft. Het spel gaat het hele huis door, van kelder tot zolder. Enfin, lees zelf maar haar verhaal.
Wie kent het al lang vergeten Grote Vloerspel of, nog beter, wie heeft het op zolder liggen??
Simone (9^e generatie, Nijmeegse schoenmakerstak), woont in Holten. Meer over deze familietak, klik hier : http://www.grol.net/corxtruus.html

Nogmaals : kenteken A-91

Op deze leuke foto uit 1946 zie je de 3-jarige Magriet Grol uit Ter Apel. Haar vader was Cees Grol, alwéér een confectiefabrikant,
en een trotse vader van deze kleine meid, maar, zoals je op de foto ziet, was hij vooral trots op zijn gloednieuwe Amerikaanse auto: een Buick Roadmaster !

Het Groningse kenteken A-91 was een opvallend laag nummer voor een nieuwe auto.
Provinciale kentekens waren niet gekoppeld aan een auto, zoals nu, maar de eigenaar nam het nummer mee naar zijn nieuwe auto.
Het kon zelfs op twee auto’s gebruikt worden, als je die bezat! Ook kon je het nummer overdragen aan een ander en zo bleef dit lage kentekengetal
de gehele registratieperiode, van 1906 tot 1951, in de familie.

In deze "Foto van de Week" nr 91 een foto van het kenteken A-91.

Vanaf 1896 verschenen er “automobielen” op de Nederlandse wegen.
Ook binnen onze familie was er een durfal die zich op zo’n koets-zonder-paard waagde: Cornelis Joannes Grol (1865-1936).
Hij was machinefabrikant in Stadskanaal en reed omstreeks 1900 rond in een Spijker.  Een registratie was niet nodig: even aanslingeren en… rijden maar!
Maar al snel kwamen er zo veel (!) auto’s dat vanaf 1906 toch registratie nodig was: elke provincie gaf toen een nummerbewijs uit
en de auto van onze Cornelis Joannes Grol kreeg nr. A-91.
In 1923 verkocht hij deze auto aan ene Lodewijk Tjaberings, maar vreemd genoeg kocht in 1935 een ander familielid dezelfde auto terug:
Willem Cornelis Grol (1881-1960), een confectiefabrikant en zijn neefje uit Ter Apel.
Helaas zijn mij geen foto’s van de automobiel of deze chauffeurs bekend, wel een origineel en handgeschreven nummerbewijs uit 1935.
Meer of onze Willem Cornelis Grol en zijn familie,  klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b2.htm

Waarom een Extra Editie?

Zoals jullie misschien weten, hebben een aantal familieleden een "petite comité" opgericht om over enige tijd een grote familiereunie te organiseren.

Ik mag een beetje "uit de school klappen" en melden dat deze reunie inderdaad doorgaat en gehouden wordt op zondag 2 oktober 2016:
houd die dag dus vrij in je agenda!

Binnen een week ontvangen jullie van het organisatie-comité een officiele uitnodiging met alle details.

Carnaval!

Vandaag barst in het zuiden het carnaval weer los: een feest van knotsgekken voor knotsgekken!.

Vele generaties van onze familie kwamen uit het noorden, waar carnaval slechts
een zelfstandig naamwoord is.
Maar ook in het zuiden van het land wonen er familieleden en dus…. carnaval!

Op deze foto uit 2003 zie je prinses Simone Grol “den Ierste” en prins Philip:
regerend vorsten van de Maastrichtse studentencarnavalsvereniging De Tiereliers.

De foto is gemaakt voor het huis van de prinses in Berg en Terblijt, maar doorgaans
werd er gehost en gefeest in de stad Maastricht en in de eigen carnavalstempel “De Botermijn”.

Aardig detail op de foto is dat het prinsen- èn het prinsessenpak van Simone beide zijn gemaakt
door haar moeder, Trees Grol.

Meer over deze familie, klik hier : http://www.grol.net/corxtruus.html

Op deze mooie foto, gekregen van fotograaf Ed Grol, zie je de confectie- en manufacturenwinkel van zijn opa,
Egbert Grol (1881-1960, 6^e generatie, boom b3).
Op de foto vallen direct de enorme, goed gevulde en verlichte etalages en de forse belettering op;
je begrijpt meteen dat dit een goedlopende zaak moet zijn geweest.
Dat is wel knap, want Musselkanaal had toen nog maar weinig inwoners….
De datering van de foto is lastig, maar boven de ingang staat een moeilijk te lezen reclamebord:
“Cadeau bij aankoop van 2 … ontvangt U van ons een extra bon ….”.
Omdat kleding “op de bon” was van 1939 tot 1949, dateer ik de foto uit 1947-1948.
De winkel werd later voortgezet door zijn zoon Willy Grol, maar verdere gegevens zijn bij mij niet bekend.
Wie weet hoe het verder ging met deze prachtzaak?

Meer over Egbert Grol en zijn familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-b3.htm

Deze week géén “Foto van de week”, maar per uitzondering een “Spreuk van de week”:

“Zolang God mij mijn vrouw afneemt, neem ik een nieuwe”.

Deze lijfspreuk, meer een levensmotto, is van Willem Cornelis Grol (1881-1960, 6^e generatie), in de directe familie beter bekend als “W.C.”.
Wat was het geval?
Willem was een flamboyante, gefortuneerd zakenman (hij was firmant van een confectiefabriek in Ter Apel) en hij tufte al in 1911 rond in een automobiel.
Onze “W.C.” was, zoals alle Grollen in die tijd, goed gelovig.
Op 25-jarige leeftijd huwde hij Margaretha Westen, die echter in 1939 overleed. Drie jaar later hertrouwde hij met Maria Smals, maar ook zij overleed. Kort daarna huwde hij opnieuw, dus voor de derde keer, en wel met Maria’s zus Eugenie. W.C. was toen al 69 jaar, en een huwelijk op die leeftijd was in die tijd uitzonderlijk.
Vandaar dat W.C.’s olijke lijfspreuk:
“Zolang God mij mijn vrouw afneemt, neem ik een nieuwe” een gevleugelde uitspraak binnen de familie werd
en goed het karakter van de Willem Cornelis Grol weergeeft.
Meer of onze W.C. en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b2.htm

Ken je de Sound of Music? Dan ken je natuurlijk ook de Von Trapp familie: het strenge gezin van kapitein Von Trapp en zijn 7 kinderen:
Liesl, Friedrich, Louise, Kurt, Brigitta, Marta en de kleine Gretl.
Aan die familie moest ik denken toen ik deze leuke foto uit 1926 onder ogen kreeg. Je ziet hier 10 kinderen, strak in het gelid poserend voor de fotograaf.
Van oud naar jong zijn het Cor, Jan, Rem, Chris, Greet, Rie, Annie, Thecla, Truus en de kleine Pietje.
Zij zijn de 10 kinderen Grol (7^e generatie) van Rembertus Grol en Maria Schiloo uit Nijmegen, waarvan je vorige week de trouwacte kon bekijken.
We kunnen vaststellen dat sinds het ondertekenen van die trouwacte, het paar niet heeft stilgezeten!
Vele van deze 10 kinderen kregen zelf ook grote gezinnen, zodat er sprake is van een grote Nijmeegse tak in onze stamboom.

Trouwen anno 1906.

In de spaarzame archieven van Nijmegen (de meeste archieven werden verbrand tijdens het bombardement van 1944),
vond ik de trouwacte van Rembert Grol (1877-1975, 6^e generatie) en Maria Schiloo.

Rembert was een echte Groninger maar zakte af naar het zuiden, nadat hij de Nijmeegse Maria had ontmoet. 
Op 15 mei 1906 werd het huwelijk plechtig voltrokken: natuurlijk in de kerk, maar ook op het gemeentehuis.
Trouwen “voor de wet” ging niet zo maar: in de acte staat dat tot tweemaal (op de zondagen 29 april en 6 mei 1906)
“afkondigingen zonder stuiting” hebben plaatsgevonden. Kennelijk had er geen “stuiting” plaatsgevonden!
Bovendien moest de bruidegom militaire dienst hebben gedaan, want in het document  staat plechtig:
“…dat de bruidegom de acte van voldoening aan de nationale militie” heeft ingeleverd.
En natuurlijk moesten de ouders plechtig toestemming geven tot dit huwelijk!
Het huwelijk werd voltrokken in 1906 en duurder maar liefst 61 jaar, tot aan het overlijden van Maria Schiloo in 1967.
Er werden 10 kinderen geboren, die talloze nazaten kregen: de Nijmeegse tak van de familie Grol.

In het fotoboek “The World of Urban decay” van Martin ten Bouwhuijs vond ik een wat lugubere, maar tegelijk ook mooie foto van de
confectiefabriek van C.E. Grol in Nieuweschans, gebouwd in 1955. Het was een dependance van de grote fabriek in Groningen,
bedoeld om de (meestal Duitse) werkneemsters een lange reis te besparen: er was kennelijk een groot tekort aan personeel.
Zoals je ziet is de grote hal, waar vele “modinettes” ijverig kostuums naaiden, herschapen in een desolaat landschap:
een treurig beeld, dat echter tegelijk toch ook weer mooi is.
Het pand is sinds 1993 verlaten en werd pas 19 jaar later, in 2012, gesloopt.
Ter vergelijking een foto van hetzelfde pand, kort na de opening in 1955.
Meer “lugubere” foto’s van deze fabriek bekijken? Klik hier: http://www.martintb.nl/grol/
Meer prachtige foto’s van verlaten gebouwen bekijken? Klik hier : http://www.martintb.nl/vg/

Rembrand en Sinterklaas.... óók Grol!

Vandaag, op Sint’s verjaardag, verklappen wij een goed bewaard familiegeheim:
Sinterklaas had een directe verbinding met onze familie.

Dat zit zo:

Rembert Grol (1912-2010, 7^e generatie) “wás” namelijk heel lang Sinterklaas!
Elk jaar werd hij geschminkt bij kapper Poos aan de Lange Hezelstraat 12 in Nijmegen, dan per taxi naar de pakjesboot gebracht en na een tochtje per stoomboot over de Waal en per schimmel door het dorp Deest, werden daar de brave kinderen verwend door deze ervaren Goedheiligman.

Na 25 jaar werd deze Sint hiervoor geëerd en bedankt met een zilveren beker met inscriptie.
Maar wie goed leest, ziet dat hier een foutje is gemaakt: op de beker staat “Rembrand” in plaats van Rembert!
Dat kwam omdat deze hulpsint altijd zijn naam ondertekende als “Remb. Grol”
en de organisatie per vergissing oordeelde dat hiermee Rembrand werd bedoeld...

Deze week een prachtige foto uit 1907; zo mooi dat het wel een schilderijtje lijkt!
Op deze foto poseren Cornelis (Kees, 1894-1971), Tecla (Teddy, 1906-1988) en Gusta Grol (1897-1984) van de 7^e generatie (boom b1).
Later werd nog het vierde kind (Jet) geboren. Zij zijn de kinderen van Herman Egbert Grol, die een goedlopende manufacturenzaak dreef.
Hij en zijn zoon Kees op de foto bouwden dit uit tot een grote confectie-industrie.
Fotograaf Reinier Uges was een veelzijdig man: hij was bekend in Groningen om zijn prachtige foto-composities, maar vooral
omdat hij in 1908 in zijn huis aan de Oosterstraat 36A de allereerste bioscoop ("Palace") begon.
In 1930 verhuisd als “Cinema-Palace” naar de Grote Markt.

Meer over deze familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

De bakermat: toen en nu.

Op deze foto’s zie je het pand Johannes Vijghstraat 49-51 in Nijmegen, waar Rembert Grol (1877-1975, 6^e generatie) zich vestigde.
Hij kwam helemaal uit Groningen als “voetkundig schoenmaker”. De reden voor deze verre verhuizing kun je wel raden: een leuk meisje…
Een mooi ruim huis, gebouwd in 1906, met duidelijk jugendstil kenmerken.
Het prachtige naambord vermeldt trots zijn naam en beroep; helaas werd het gestolen en is wellicht op een studentenkamer beland.
In het huis woonde en werkte het grote gezin van 10 (!) kinderen plus (in een bijgebouw) zijn orthopedische schoenmakerij met 7 werknemers.
Zijn zoon Rembert jr. zette het bedrijf daar voort en woonde er met zijn gezin van 9 kinderen.

Het was een chique woning met een mooi houten balkon, jugendstil versiering, nette symmetrische vitrage en vooral veel kamers.  
Ter vergelijking een foto uit 2014 van hetzelfde pand (nu opgedeeld in appartementen): 85 jaar later en een wereld van verschil!

Meer over deze famile, klik HIER : http://www.grol.net/boom/boom3.htm

Een Grol in Afrika  (deel 2)

Vorige week berichtten wij over missionaris Arnold (Naud) Grol in Kenia.
Maar er is daar nòg een Arnold Grol!

Op deze foto zie je (links) de 7-jarige Arnold Grol Achola, samen met zijn broertje Luke.
Heel merkwaardig: zijn vóórnaam is “Arnold Grol”!!
Kijk maar op zijn identiteitskaart. Maar waarom deze bijzondere voornaam?

De papa van deze twee knapen is Fredrick “Bokey” Achola: een gevierd bokstalent in Kenia
en zelfs genomineerd voor de Olympische Spelen.
Zijn bokscarrière eindigde echter abrupt na een ernstige rugblessure tijdens een training: weg olympische droom….  
Als gevolg daarvan geraakte “Bokey” in een zware depressie.
Missionaris Arnold (Naud) Grol vroeg hem toen om te helpen met het uitbouwen van zijn werk onder zwerfkinderen
door hen boksen, voetbal en fitness te trainen.

Dank zij Naud Grol kreeg Fredrick Achola’s leven kreeg zo weer structuur,
en om hem daarvoor te bedanken noemde hij zijn eerste zoon: Arnold Grol Achola.

Volgende week deel 2: Naud Grol ontmoet in Kenia nóg een Grol… maar is het familie??

Deze week een foto uit de vijftiger jaren uit de oude doos van Thecla Grol en Piet Weijers.
Zij hadden een transportbedrijf opgezet dat o.a. in opdracht van sigarettenfabriek Turmac vaten met ruwe Indonesische tabak vervoerde van
Rotterdam of Amsterdam naar Zevenaar. Daar werden er dan Rothmans en Peter Stuyvesant sigaretten van gemaakt.
Iedereen rookte in die tijd, en dat zorgde voor veel omzet en dus voor veel transport.
Wel een beetje ongezond allemaal, maar dat wuifde men weg; er bestonden zelfs astma-sigaren “tegen longklachten” !
De auto was een omgebouwde Amerikaanse legertruck, type “Mack” .
Hoewel een mooi tijdsbeeld, vond Thecla Grol dat de foto helemaal mislukt was:
Piet (links) staat er zo weinig stoer en trots op en zelfs een beetje doorgezakt… maar natuurlijk wel rokend!

Meer over deze familie, ga naar : http://www.grol.net/theclaxpiet.html

Wonen bij je familie.

In Ter Apel, aan de Oude Weg nr 2, staat een appartementecomplex met op de gevel in grote retro-letters het opschrift “Firma C.E. Grol.”:
een leuke woonplek voor “echte Grollen”!

Het is de oude confectiefabriek van Cornelis (Kees) Egbert Grol (7^e generatie, boom-b2).
Het gebouw, opgetrokken in  de jaren ’20 in de stijl Amsterdamse School, was eerst een lagere school, daarna confectiefabriek,
vervolgens kerkgebouw en nu, na grondige renovatie,  een complex van 14 seniorappartementen.

Kees Grol stamt uit een uitgebreid Gronings confectiegeslacht: zijn vader, grootvader, broer,
oom en ook verdere familieleden zaten allen “in de confectie” met fabrieken in Groningen, Nieuwe Schans en Ter Apel.
Meer weten over deze Ter Apelse Kees en zijn familie? Ga dan naar: http://www.grol.net/boom/boom-b2.htm .

Deze week bladeren we eens in het trouwboekje van Rembertus Grol uit 1906.
Deze Rembertus was in 1877 geboren in Musselkanaal (Gr.) maar verhuisde naar het verre Nijmegen want hij huwde een Nijmeegs meisje.  
En dan…. komen er kinderen!
Niet minder dan 10 werden er in het boekje bijgeschreven: de bladzijde was bijna vol!
Zoals je ziet staat bij slechts één kind een doop-aantekening; voor een rooms-katholiek gezin toch een opvallende situatie.
Het gezin woonde lang in Nijmegen, maar ook enige jaren in Loon op Zand in Brabant, waar een schoenfabriek was gekocht.
Meer over Rembertus (6^e generatie, 1877-1975) en zijn kinderen vind je hier in de stamboom : http://www.grol.net/boom/boom3.htm

Een `carte de visite` uit 1897.

Op deze geweldig leuke foto staat de kleine Kees Grol, (1894-1971) chique gekleed in zijn mooiste pakje en hoed met veren.
Hij poseert geduldig en kijkt wat verbaasd naar de grote camera op statief, de fotograaf en de zwarte doek erover.  
De foto is gemaakt in 1897 bij fotograaf Elkan Sanders in Groningen.
Een leuke foto van deze dreumes van ongeveer 3 jaar.
De fotograaf plakte de foto op karton en zowel aan de voor- als achterkant maakte hij met mooie gestileerde letters reclame voor zijn zaak.  
Zoals je ziet is die achterkant (bijna) net zo mooi als de voorkant!
Zo’n fotokaartje heette  een “carte de visite” en werd trots getoond
aan familie en vrienden.
“Photograaf” Elkan Sanders stamt uit een bekende fotografenfamilie: zijn oom Eduard was nog veel beroemder, maar ook Elkan was zeer geliefd:
zo maakte hij o.a. foto’s voor de kleine prinses Wilhelmina.

Meer over de kleine Kees Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

Een  9  voor Wellevendheid

Fotograaf Ed Grol uit Heerlen stuurde mij een “mooi rapport” uit 1931 van zijn vader, Frans Grol, die op een jongenskostschool zat bij de “fraters van St. Radboud”
in Medemblik. Dit “driemaandelijksch-verslag van den jongenheer Fr. Grol” mag er zijn: kijk maar naar de prima punten die de 13-jarige Frans scoorde! 
Hij volgde daar de MULO (8^e leerjaar, dus kennelijk werd de lagere school meegeteld).
Op het rapport staan wel een paar heel bijzondere leervakken, zoals Studieijver, Wellevendheid, Christelijke Leering, Liturgie, Handteekenen, Viool en Piano.
Zijn MULO diploma heeft hem zeker geholpen in zijn latere zakelijke carrière: Frans stapte eerst in de manufacturierenzaak van zijn schoonouders in Emmercompascuum, maar “emigreerde” later helemaal naar Beek in Zuid-Limburg waar een grote dames- en herenmodezaak (“Het Beeker Kledinghuis") werd geopend.
Maar daarover later meer!

Meer over Frans Grol (7e generatie, boom b3b, 1918-2002) en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b3b.html

Een vrolijke bende.

Deze week een heel bijzondere foto: directeur Herman Egbert Grol  (6^e generatie, 1863-1944) staat hier voor zijn confectiefabriek
om in te stappen in een bijzondere “oorlogstaxi”. Het was 1942 en zo te zien waren benzine en banden al zo schaars dat er een vernuftig vehikel werd geconstrueerd. 
De chauffeur/koetsier zit al klaar om Herman naar huis of station te brengen. De herdershond was de “fabriekshond”:
hij bewaakte het grote, afgelegen terrein en werd verzorgd door de inwonende conciërge.
Het bedrijf was opgericht door Herman’s vader: Cornelis Egbert Grol, vandaar de naam “C.E. Grol en Zonen”

Meer over directeur Herman Egbert en zijn familie, klik hier :  http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

Autootje kopen?

In het “Dagblad van het Noorden” uit 1983 trof ik deze advertentie aan van
Autobedrijf Grol te Veendam.

De garage werd geleid door Rieks Grol; hij was dealer van de merken Honda en Saab.

De Honda Civic in de advertentie, gefabriceerd in Japan, was het nieuwste model en voorzien van moderne snufjes, zoals 1300 cc motor, 5 deuren en een gewicht van 845 kg. De topsnelheid was 145 km/u.
Heel modern en exclusief was een standaard ingebouwde radio-cassetterecorder.

De nieuwprijs (in guldens) heb ik helaas niet kunnen achterhalen. Wie weet meer?

Rieks Grol had eerst een autobedrijf in Borgercompagnie (zie “Foto van de Week” van 27-2-2014), maar verhuisde later naar Veendam.

Meer over Rieks Grol en zijn familie,
klik hier:  http://www.grol.net/boom/boom-f1a.html

Naar Duitsland!

Deze week een foto uit circa 1935 die ingestuurd werd door Karen Grol uit Duitsland;
ook daar is onze familie neergestreken en er zo ontstond een Duitse tak (boom-e1).

Midden op de foto zie je Willem Grol (6^e generatie,  geboren  1876 te Musselkanaal (Gr.),
overleden 1958 in Maagdenburg)
Hij trok samen met zijn broer Johan naar Essen (D), waar ook een grote confectie-industrie was,
om het vak van kleermaker te leren.
Willem ontmoette daar Margaretha Stofregen, trouwde en verhuisde later naar Maagdenburg.
Op de foto zie je zijn kinderen Anneliese, Gerhard, Heinrich en Juliane (Lia).
Deze Duitse tak is inmiddels flink uitgebreid en heeft nakomelingen tot aan de 10^e generatie.

In de directiekamer.

Van mevr. Mia Grol-Schmidt ontving ik een statige foto uit 1938:
we zien hier vier generaties (6^e tot 9^e generatie) directeuren van de Grol-confectiefabrieken in Groningen.
De foto is gemaakt door de Groningse fotograaf P. Bouchier ter gelegenheid van de opening van de nieuwe fabriek aan het Eemskanaal.
In het midden aan de tafel zit oud-directeur Herman Egbert Grol (1863-1944), rechts zijn zoon en toenmalige directeur Cornelis Engbertus (Kees, 1894-1971)
en links diens zoon Herman Egbert (1922-1976).
En aan de muur overziet oprichter Cornelis Egbertus (Cees, 1834-1907) het tafereel en maakt de vier generaties compleet.
Kees (rechts) wilde eigenlijk priester worden, maar zijn vader smeekte zijn (enige!) zoon om hem op te volgen; zoals je ziet niet zonder succes.

Wil je de film (de "CEGRO-film" uit 1937-1938) bekijken over de bouw en opening van de Grol-fabriek? Klik hier:

http://www.gava.nl/zoeken/mais/archief/?q=cegro&mivast=5&mizig=317&miadt=5&miaet=14&micode=
2209&minr=1401761&milang=nl&misort=last_mod|desc&mizk_alle=cegro&miview=ff

Vergeten en vernield.

Soms kom ik in de familie-archieven treffende foto’s tegen over onbekende, vergeten familieleden: op deze, bijna symbolische foto zie je de kapotte grafsteen van Johanna Maria Hildegonda Grol (1882-1933, 6^e generatie), over wie maar weinig bekend is.

Zij was het vierde kind van Willem Cornelis Grol, die een smederij annex fietsenzaak had in Oude Pekela.
Johanna was ongehuwd, was winkeljuffrouw en had daarna (waarschijnlijk) een winkel in breiwol in Pekela of Groningen.
Dat is alles wat bij mij over haar bekend is.
Misschien weet één van de lezers meer te vertellen over haar en haar familie!
Zou de kapotte grafsteen symbolisch zijn? Vergeten en zelfs je grafsteen vernield… 
Meer over deze famile, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-a.html

Heb je zelf een mooie oude familiefoto? Stuur in en laat anderen meegenieten!

Een nat pak!

We schrijven 18 september 1956, het is precies 13.00 uur: sirenes beginnen te loeien
en mensen stromen toe:

het kustvaartuig  “Cresta” wordt te water gelaten!

De blokken worden weggeslagen en dan… eerst aarzelend, maar dan steeds sneller
glijdt het schip van de dwarshelling van “Scheepswerf Grol-Werklust” in Zuidbroek (Gr.),
plonst in het Winschoterdiep en veroorzaakt zo enorme golven:
je ziet op deze foto de toeschouwers wegduiken om geen nat pak te krijgen!

De grote werfkraan met daarop de naam “Grol” is weggedraaid, maar staat nog net op de foto.
Wij hebben de “Cresta” tijdens de bouw al eerder ontmoet:
zie “Foto van de Week” nummer 43 van 20 februari 2015. (http://www.grol.net/nieuwsbrief.html)

De scheepswerf was opgericht in 1906 door de broers Harm en Willem Grol (6^e generatie)
en later voorgezet door zoon Henk.
Nu worden er geen schepen meer gebouwd, maar wordt het bedrijf voortgezet als “Staalservice Zuidbroek” geleid door de kleinzonen Wim, Jan en Henk Grol.
(Jan is de vader van judoka Henk Grol).
Meer over deze scheepsbouwerstak in onze familie, klik op: http://www.grol.net/boom/boom-f1b.html

OPROEP : Welke “Grol” heeft een leuke oude foto als Vierdaagse-loper?
Liefst met een “verhaaltje”!

Deze week een advertentie uit het “Dagblad van het Noorden” van augustus 1968:

In de zestiger jaren bloeide de Groninger confectie-industrie en was er flink tekort aan vaklieden.
Zo ook bij de “Grol’s Kleding Industrie N.V.”, een grote fabriek van confectiecostuums aan de Eemshaven in Groningen.
In deze advertentie wordt een “allround perser” gevraagd;  dus reageer alleen als je dit vak goed beheerst!
De juiste vakman kon zelfs rekenen op een actieve rol van het bedrijf bij het vinden van een woning: de na-oorlogse woningnood was nog steeds niet voorbij. Opvallend is wel dat de bemiddeling alleen gold voor gehuwden…: had je geen partner of wilde je geen partner, dan ging de woning je neus voorbij…
Andere tijden...!

Meer over de familie van deze confectie-industrie, klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

"God Redt Onze Levens"

Nee, deze week geen foto van een lid van onze familie, maar wel een mooie foto van “Stoomwasscherij-” later “Wolververij, Textielfabriek Grol”.
De foto is gemaakt circa 1910-1920, toen het nog een “stoomwasscherij” was:
het voltallige personeel (bijna allemaal wasvrouwen) en hun kinderen staan buiten voor het gebouwtje.
Waarschijnlijk moesten de kinderen een (flink) handje helpen!
De fabriek lag aan een zandpad in Hall, gemeente Brummen. Dit pad werd later omgedoopt tot Grolweg, dus genoemd naar deze fabriek.
Maar als deze fabriek niet van familie was, waar kwam dan die naam “Grol” vandaan?
Joost Grol uit Dieren heeft naspeuringen gedaan en kwam in contact met een 85-jarige inwoner van Brummen die zich herinnert
dat aan de fabriek een bord hing waarop met sierlijke letters stond: “God Redt Onze Levens”;  afgekort G.R.O.L. !
Dus toch een beetje Grol!

Alle info over Henk (o.a. een lijst met alle eremetaal) vind je hier: http://www.grol.net/boom/boom-f1b.html

Eindelijk…. Vakantie!!

Een heerlijke (kleuren!-)foto uit 1957 van de kinderen van Cor Grol en Truus Klomp, genomen aan het “stille strand” van Loosduinen (Den Haag).

Ik zal de krullenbolletjes, gekleed in de laatste badmode, even voorstellen: vlnr Trudy, Frances, Cees, Joost, Wim, Rem en Herman Grol (8^e generatie).
Zoals je ziet had je voor een hele dag strandplezier niet meer nodig dan zee, zand en een schepje;
hippe sporten als kitesurfen, windsurfen of beachvolleybal bestonden nog niet…

Deze foto is natuurlijk niet zo maar gekozen: hier krijg je toch een vakantiegevoel van?
Inderdaad: de komende weken is er géén “foto van de week”…: “wegens vakantie gesloten”!

Meer over deze familie, klik hier: http://www.grol.net/corxtruus.html

“Vandaag komt Opoe U per brief feliciteren”… zo begint een plechtige brief van oma Christina Johanna van Duren (1857-1924)
aan haar kleinkind Cor Grol (7^e generatie, 1908-2001).

In de brief staan mooie volzinnen, en zelfs de excuses voor het niet aanwezig kunnen zijn (vanwege het slechte weer) op zijn feestje:
zijn plechtige communie. Cor Grol woonde in Loon op Zand; “opoe” woonde in Nijmegen en de lange reis was voor haar te veel.

In de brief wordt de 13-jarige Cor (mijn vader) steeds beleefd met “U” aangesproken!

Mooi is ook het gedeelte waarin zij met een onbelemmerd vertrouwen schrijft :
“deze dag kan U alles verkrijgen wat U den goede God vraagt”!

De briefschrijfster was toen 64 jaar; zij overleed 3 jaar later.

De prachtige brief is echt de moeite waard om helemaal gelezen te worden: je vindt hem hier hieronder.

Meer over Cor Grol en zijn familie, klik hier: http://www.grol.net/corxtruus.html

Ken je de KLM-huisjes? Het zijn Delftsblauwe miniatuurhuisjes, die vanaf 1952 worden uitgedeeld aan business-class reizigers van de KLM.
Ze bevatten Bols oude jenever en hebben dus aan de bovenkant een tuitje en een kurk.
Er zijn al 93 modellen en sommige zijn zo zeldzaam dat er al prijzen tot 1000 euro voor worden gevraagd…

Behalve KLM, heeft ook de firma Muelink & Grol deze huisjes als relatiegeschenk uitgegeven. Dit bedrijf, dat in 1932 was opgericht door de Groningse loodgieter Willy Grol (7^e generatie, 1915-1984), is thans actief op het gebied van rookvergassers en ventilatoren.
Er is één groot verschil met de “KLM-huisjes” : als producent van rookgasafvoersystemen wilde Muelink & Grol
niet die rare “tuit-met-kurk” maar een echte schoorsteen op het dak!
Er zijn zes huisjes gemaakt (het straatje Herengracht 359 t/m 369); voor ons is natuurlijk ook de achterkant van de huisjes interessant!
Wil je ook een origineel “Grol-huisje”? Dat wordt lastig: ze zijn erg zeldzaam en zullen dus prijzig zijn….

Meer over loodgieter Willy Grol en zijn familie, klik hier :  http://www.grol.net/boom/boom-a6.html

Het is weer asperges-tijd, en natuurlijk kunnen er ook asperges “made by Grol” geleverd worden.
Het “witte goud” komt traditioneel uit Limburg, maar déze Grol-asperges komen uit Oost-Groningen:
om precies te zijn uit Tripscompagnie, gemeente Menterwolde.
Al ruim 20 jaar worden daar asperges geteeld door Henk Grol en zijn familie, en in eigen boerderijwinkel en op markten verkocht.
Op deze foto zie je (rechts) zoon Anton Grol (9^e generatie) in de verkoopkraam van zijn vader.

Wil je ook echte Grol-asperges?  Dan hebben wij een origineel extraatje:
als je dit bericht meeneemt naar de boerderijwinkel van Henk Grol, krijg je bij je asperges een speciale “Grolschiller” cadeau! 
Het is een bijzondere dunschiller, voorzien van je eigen familienaam:  “Grol” ! 
Da’s pas leuk: verrukkelijke asperges van eigen familie plus daarbij een collecter’s item: een unieke “Grolschiller” cadeau!

Het adres van Henk Grol en zijn bedrijf is: Tripscompagnieweg 65, 9633 TB  Tripscompagnie (Gr.)

Meer details over deze asperges-familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-f1a.html

Twee weken geleden meldde ik jullie dat het voorbestaan van familiewebsite www.grol.net onzeker was wegens stopzetting van de sponsoring.
Daarop heb ik enorm veel reacties gekregen, waarvan één wel erg bijzonder was:
Vincent Peters (zoon van Harry Peters en Greet Grol) kan de site gratis onderbrengen via zijn bedrijf “Kwalitan Advies”: Grol gered!

Ook ontving ik talloze berichten met (soms flinke) financiële bijdragen, die dus, met dank aan Vincent, niet nodig zijn.
Hoewel…  de toegezegde bedragen, uit alle hoeken van onze grote familie, waren zo groot dat het wel erg verleidelijk werd om een leuk “dienstreisje” te gaan maken, om, laten we zeggen, de familiebanden in een mooie stad te onderzoeken.
Mijn oog viel direct op Parijs, niet omdat ik daar veel onbekende familieleden verwacht, maar een culinaire verbinding is er wel!
In Parijs, en nog wel in Montmartre, is restaurant “La Grolle de Montmartre” gevestigd, gespecialiseerd in kaasfondues en lokale Franse wijnen.
Op deze foto (uit 2008) zie je mij voor de deur van het restaurant.  
Maar is “La Grolle” een aantrekkelijke Française? Helaas, slechts een lokaal drankje. 
Ik heb toch maar afgezien van dit verleidelijke reisje, en het werd dus toch: GROL gered, en geen kaasfondue eten in “La Grolle”….

Op zaterdag 11 april 2015 is Peter Grol, geboren in 1924, op 91-jarige leeftijd overleden.

"Oom Peter", zoals hij door velen werd gekend, was een levenslustige en betrokken persoonlijkheid.
Hij was zowel geestelijk als mentaal bijzonder vitaal en zeer geïnteresseerd in alles wat met onze grote familie te maken had:
zo stuurde hij ons vele mooie oude foto's, vertelde interessante verhalen en achtergronden en voorzag zo deze familie-website van steeds weer
nieuwe informatie en beeldmateriaal.

Peter Grol (7^e generatie) was de jongste van de 10 kinderen van Rembertus Grol, de stamvader van de Nijmeegse tak.

Op deze foto uit 1945 zie je hem in een Canadees uniform: hij was tolk bij het Canadese bevrijdingsleger.
Naast hem staat zijn verloofde Greet Elbers. De foto is gemaakt vóór bakkerij Elbers in de Molenstraat in Nijmegen.

Meer over Peter Grol en zijn familie:  klik hier:  http://www.grol.net/peterxgreet.html

GEEN FOTO VAN DE WEEK, maar een NOODKREET:

GAAT de familiewebsite www.grol.net uit de lucht?

De familiewebsite www.grol.net, waarvan je wekelijks een nieuwsbrief “Foto van de Week” ontvangt, is in gevaar en kan binnenkort zo maar op “zwart” gaan…!
Dus dan geen stamboom meer, geen leuke foto’s, geen anekdotes en geen “Foto van de Week” meer….

Wat is er aan de hand? Deze site is gestart door wijlen Jan Weijers (zoon van Thecla Grol en Piet Weijers).
Hij bracht de site onder bij zijn werkgever InterNL.net.
Bij zijn overlijden zegde het bedrijf toe om de hosting gratis en voor onbepaalde tijd voort te zetten, als dank voor zijn grote inzet.
Helaas komt InterNL.net (overgenomen door Tele-2) nu terug op deze toezegging en wil vanaf 1 mei een vergoeding van 11 euro per maand:
voor deze familiesite een onmogelijk bedrag!

Daarom een dringende oproep! Wie zit in de IT-wereld en is bereid om de site www.grol.net gratis te hosten of te sponsoren?? 
De site is van eenvoudige opzet, zonder winstoogmerk, zonder kapitaal, heeft een webruimte van circa 35 MB en slechts één POP3-account.  
Wil je niet dat www.grol.net uit de lucht gaat, meld je en geef de site een plaatsje op het web: “eeuwige” roem en gratis reclame is je deel.

Na alle leuke reacties over de website en de nieuwsbrief ben JIJ aan zet: meld je als je de site gratis wilt hosten, zodat wij door kunnen gaan !! 

Wat was gebeurd? Herman had in zijn “snoek” een luxe schuifdak laten monteren en via dat dak klom hij naar buiten en sprong op de kant. Met natte sokken hield hij een auto aan, liftte verder naar Groningen  en informeerde daar de hulpdiensten en de geschrokken familie. Smartphones bestonden nog niet…..

De gealarmeerde Rijkspolitie arriveerde eerst na lange tijd, nadat het verkeer al geruime tijd muurvast zat. De reden? “Het was ons rayon niet”, verklaarde een van de agenten….

  Meer over deze familie: klik hier: http://www.grol.net/boom/boom-b1a.html

  Wil je de krant van 1968 (met dit verhaal) lezen? Klik dan hier:  http://www.grol.net/foto/bladen%20grote%20foto/krant.html

Het is weer verkiezingstijd en daarom heb ik voor alle grollen een stemadvies:

“Lijst 11 Grol”!

Deze “volksbeweging” deed mee aan de verkiezingen van 1963;
het was een initiatief van Gerard Grol (7^e generatie) uit Blaricum.

In een advertentie in het Blaricums Dagblad profileerde hij zich als “onafhankelijk candidaat” met maar één programmapunt: “Vóór mentaliteitsverbetering”.
Een ietwat vaag standpunt, dat werd aangevuld met een duidelijker “hogere lonen, lagere belasting”. 

In een interview in de Haagse Post legde hij uit dat “mensen zelf wel weten wat wel en wat niet kan”
en dat de uitslag er minder toe deed: het was een plan voor langere termijn.
In een latere advertentie werd de slogan “Gelukkig, het plan slaat aan” toegevoegd.

Helaas, het plan sloeg niet aan: bij het tellen van de stemmen, bleef Lijst 11 Grol steken
op slechts 876 stemmen (0,01%). 

Na dit povere resultaat was het politieke avontuur van Gerard ten einde.

Meer details over deze familie, klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-e3.htm

Een mooi document, maar geen mooi verhaal.

Dit 113 jaar oude, ouderwets-mooie document  is gedateerd 12 mei 1902.
Het meldt het overlijden van Alida Grol, slechts 22 maanden oud (“zonder beroep”, voegde de ijverige ambtenaar toe…).

Het officiële papier ziet er mooi uit, het verhaal over deze familie is minder leuk.

Alida was het vierde kind van timmerman Emanuel Grol uit Oude Pekela en Engelina Winkels.
Zij kregen 7 kinderen, waarvan er maar liefst 3 op zeer jonge leeftijd stierven.
Moeder Engelina zelf overleed, slechts 34 jaar oud, kort na de geboorte van haar 7^e kind.

Een oorzaak achter al deze droevige gebeurtenissen heb ik helaas niet kunnen vinden: het is een aaneenschakeling van dramatische momenten uit het korte leven van Engelina Winkels.

In 1906 hertrouwde Emanuel Grol, met Anna de Groot, en zij kregen ook 7 kinderen.
Inderdaad, dat maakt dus veertien in totaal….

Dit is een extra editie van de “Foto van de Week” van Stamboom-GROL,
alleen gemaild naar de neven en nichten van oom Peter, Nijmegen.

Vandaag, de laatste dag van februari, is de verjaardag van onze oom Peter: hij bereikt dan de fantastische leeftijd van 91 jaar.

Namens alle grolletjes: van harte gefeliciteerd met deze bijzondere mijlpaal!!

Oom Peter is niet zo maar 91 jaar geworden, hij is daarbij nog goed gezond en heel actief.
Voor “Stamboom-Grol” is oom Peter een zeer gewaardeerde bron over allerlei familie-informatie, leverancier van oude foto’s, nostalgische weetjes en anekdotes.
Zijn schoenendoos met oude foto’s zit vol met bijzondere exemplaren!

Op deze foto hiernaast zie je Peter (toen nog Pietje geheten) in een park in Nijmegen, in zijn zondagse matrozenpakje, dat moeder zelf heeft gemaakt. Een verrukkelijke jeugdfoto!

Van kerk tot confectie.

Op deze schitterende foto uit 1907 poseert  de 13-jarige Cornelis (Kees) Engbertus Grol (7^e generatie, 1894-1971) bij de fotograaf ter gelegenheid van zijn Plechtige Communie. 
In die tijd was het gebruikelijk dat, als men het kon betalen, je naar een fotograaf ging om bijzondere momenten te laten vast leggen. 
Die maakte er dan een waar kunstwerkje van en zette zijn naam of logo onder de foto. Je ziet hier Kees in zijn mooiste outfit:  let eens op zijn chique slipjasje, de enorme strik of vlinderdas, hippe kuitbroek en omslagschoenen. En natuurlijk de zijden handschoenen!  Het boek in zijn hand zal een bijbel of kerkboek zijn geweest: onze Kees was zeer kerkelijk gericht. De kleding is vast en zeker gemaakt door de eigen kleermaker in het bedrijf van zijn vader.
Over deze Kees weten we nog te vertellen dat hij priester wilde worden. Zijn vader smeekte echter zijn (enige!) zoon om in het bedrijf te stappen en hem op te volgen, hetgeen uiteindelijk gebeurd is : hij bouwde het uit tot een groot imperium in de Groningse confectie-industrie.  Van kerk tot confectie, dus…   
Meer over deze familie klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

Op deze foto uit circa 1932 zie je Piet Grol (7^e generatie, geboren 1908),
met aan het stuur zijn verloofde Gé Verhoeven in zijn cabriolet sportauto Amilcar-CGS3.
De foto is gemaakt in Rotterdam.

Deze bijzondere auto was natuurlijk een bezienswaardigheid en Piet was er maar wat trots op!
De auto was gekocht via importeur Westerse Auto-Onderdelen Maatschappij W.A.O.M. te Rotterdam,
waar de vader van Piet procuratiehouder was.

In 1935 trouwden Piet Grol en Gé Verhoeven. Tevoren had hij zijn slechte gebit grondig moeten laten renoveren:
een uitgebreide en dure klus. Om dat te kunnen betalen zat er niets anders op dan zijn lievelingsauto te verkopen.
Op de huwelijksdag  had hij dus een mooie bruid en een stralend gebit… maar geen sportauto meer!

Deze week een advertentie uit het “Dagblad van het Noorden” van 7 november 1971: “Grol gooit het roer om”.

Het was een roerige tijd in de Groningse confectie-industrie: vanaf eind jaren 60 voelde men daar een steeds sterkere buitenlandse concurrentie.
Het kabinet Den Uyl weigerde steun (net als bij de Limburgse mijnen) en vele grote bedrijven moesten hun deuren sluiten, waaronder de grote Grol-fabriek aan het Eemskanaal in Groningen.

De kleinere Grol-fabriek in Ter Apel schakelde over op directe verkoop: een groot succes want het liep storm.  Op langere termijn was dit echter ook niet vol te houden,
zodat in 1974 men ook hier de deuren moest sluiten.

Deze fabriek was eigendom van de tweeling Jan en Kees Grol (kleinkinderen van oprichter Cornelis Egbertus Grol).

Een drama in Weltevreden.

Deze kleine, maar veelzeggende kennisgeving geeft kort weer dat er zich in het gezin een drama heeft afgespeeld.   
De vader is Petrus Johannes Grol (6^e generatie, 1866-1915). Hij was gezagvoerder  bij de KPM (Koninklijke Pakketvaart Maatschappij) .
Hij was (“met de handschoen”) getrouwd met Hermanna Maria Bakkers, (geboren 1874). Haar moeder was Johanna Maria Grol: een zus van haar schoonvader. De ouders waren dus neef en nicht.
In de advertentie staat alleen de naam van de moeder: het is dus zeer wel mogelijk dat de vader niet aanwezig was, maar als kapitein op zee verbleef.
Al met al dus schuilt achter dit korte bericht best wel een heftige situatie.
Gelukkig werden er later nog twee gezonde dochters geboren (Lies en Johanna)

Waarom werd de advertentie geplaatst? In die tijd namen Nederlandse kranten vaak berichten over van Indische kranten, zodat ook familieleden in Nederland op de hoogte waren (er was geen telefoon, en de post kon maanden duren; krantenberichten werden echter soms doorgeseind.)
Inderdaad treffen we dit bericht een paar weken later ook aan in de Amsterdamse krant “Nieuws van de Dag” en het Rotterdamse “Algemeen Handelsblad”.

Tenslotte, waar lag de plaats Weltevreden? Het was een chique Europese wijk van Batavia.

Meer weten over deze familie? Klik hier : http://www.grol.net/boom/boom-a.html

Een kindeke geboren : aangifte doen anno 1902.

Op deze kleine foto zie je Cornelis Grol (1845-1886). Hoewel deze foto wat “gewoon” lijkt is hij, vanwege zijn ouderdom, toch bijzonder:
deze foto moet in ongeveer 1885 zijn gemaakt en is daarmee de oudste van ons archief.  Het fenomeen “fotografie” was nog volop in ontwikkeling en alleen de welgestelden konden zich een gang naar een fotograaf veroorloven. Fotografen maakten niet zo maar een “kiekje”, maar leverden meestal een waar kunstwerkje af. Waarschijnlijk is deze foto, die ik alleen digitaal bezit, een deel van een grotere (groeps-)foto, gezien de grove korrel. Wie heeft of kent de oorspronkelijke foto?

Cornelis Grol was textielhandelaar in de provincie Groningen. Hij leerde het vak van zijn vader, die ook koopman was. Hij moet een bloeiend bedrijf hebben gehad omdat hij zich het maken van foto’s kon veroorloven. Cornelis werd slechts 41 jaar oud en ziet op de foto ook zo uit: daarmee stellen wij het jaartal van deze foto vast op circa 1885, want hij overleed in 1886.

     Cornelis huwde op 30-jarige leeftijd met de Duitse Margaretha Nieboer (of Niebur) uit Papenburg, even over de grens in Duitsland.
Zij kregen 5 kinderen, waarvan drie een omvangrijke tak vormen in de stamboom :

•     Willem (Wilhelm) – stamvader Duitse tak
•           Rembertus – stamvader Nijmeegse schoenmakerstak
•    Johannes – stamvader Nijmeegse sigarentak
•       Nicolaas (jong gestorven)
•        Trufenna, gehuwd met koperslager Hans Vogt.

Wil je meer weten over deze familie, klik dan hier : http://www.grol.net/boom/boom2.htm#midden

Op 5 december kan natuurlijk een “Grolpiet” niet ontbreken.

Op deze foto uit 1964 zie je een lid van de familie Grol als Zwarte Piet bij de intocht van Sint Nicolaas in Nijmegen. 

De foto is genomen op Plein-1944 in het centrum van die stad.
Het was nog in de tijd dat een Zwarte Piet nog echt pikzwart was, gewapend met een roe.
En natuurlijk met een zak, waarin je stoute kindertjes kon doen in plaats van cadeautjes!

Na afloop van de intocht in de stad volgde er nog een bezoekje aan de Sint-Maartenskliniek,
waarna het verkleden en afschminken plaatsvond in de Nyma-kunstzijdefabriek in Nijmegen.
De beloning voor dit optreden was heel opmerkelijk: alle hulppieten (dus ook de 17-jarige puber op onze foto) ontvingen een luxe doos Golden Fiction-sigaretten….

Maar wie was nu deze "Grolpiet"?

Dat was ik zelf, Cees Grol.   (  http://www.grol.net/corxtruus.html  )

Dit keer een onderwerp dat veel (oud-) Nijmegenaren zal aanspreken: de bevroren rivier de Waal met een foto uit 1929.

Wat voor weer we deze winter gaan krijgen weten we niet, maar het zal zeker niet zo koud worden als in 1929, toen de rivier de Waal helemaal bevroren was.

Op de foto zie je in de achtergrond een lange stoet mensen die op het ijs naar Lent aan de overkant loopt: een sensatie, want het kwam niet zo vaak voor: sinds 1900 tot nu kon men slechts 19 keer de bevroren rivier oversteken.  In de avonduren was het pad verlicht met olielampjes. Soms was het ijs zo sterk dat men met een auto naar de overkant kon rijden.

Als de dooi inzette en het ijs in beweging kwam, weerklonk in Nijmegen de kreet: ‘D’ruut d’ruut, de Waol die kruut’. Dit breken of kruien van het ijs ging met een enorm lawaai en knallen gepaard en het kruiende ijs zorgde vooral ’s nachts voor een huiveringwekkend schouwspel: ijsbergen en –schotsen trokken traag voorbij. Een grote hoeveelheid ijs kon met grote kracht op de kade geslagen worden en de kreet was dan ook als waarschuwing bedoeld. Voor de veerman was het een teken dat hij binnenkort zijn dagelijkse werkzaamheden kon hervatten.

Op de voorgrond zie je natuurlijk weer enkele leden van de familie Grol: vader Rembert Grol (stamvader van de Nijmeegse tak, 6^e generatie, 1877-1975) en zijn kinderen (vlnr) Chris, Truus, en de kleine Pietje (Peter, geboren 1924). Op de achtergrond de spoorbrug over de Waal.

Meer over deze familie klik hier  http://www.grol.net/boom/boom3.htm

Het verhaal van een “date”, 110 jaar geleden.

Een schitterende foto uit 1904, in een album dat ik kreeg toegestuurd door de 90-jarige Mia Grol-Schmidt  uit Groningen.
Je ziet hier Herman Egbert Grol (6^e generatie, 1865-1944) met zijn kinderen Kees (1894-1971) en Gusta (1897-1984). 

Een prachtige opname, maar geen vrolijke: de gezichten staan strak en gespannen, want er hangt veel van af, maar daarover straks meer.

De grote afwezige op de foto is Herman’s echtgenote Angela Brenninkmeijer, die in 1903, op 38-jarige leeftijd was overleden.
Vader Herman was ontroostbaar, maar na een rouwperiode van een jaar zocht hij een nieuwe relatie en werd deze foto voor dit doel gemaakt.

Het was in die tijd gebruikelijk dat de pastoor(!) zich aanbood  om naar een partner te zoeken.  
En dus werd de foto, met begeleidende brief, opgestuurd naar een collega-pastoor in Elst (Gld.). 
De foto was dus het “visitekaartje”, met als eindbestemming de 29-jarige Maria van Oppenraaij.
Geen wonder dat je op de foto de spanning van de gezichten kunt aflezen.  In de brief bij deze foto werd zelfs, om de aanstaande partner gunstig te stemmen, geopperd om  “het ondeugende meisje Gusta eventueel naar een kostschool te sturen”….  

De “date” slaagde, want Herman hertrouwde op 15 mei 1905, en zij kregen nog 2 kinderen : Teddy (1906) en Jet (1908).

Het Geheim van de Grolweg (deel 2).

Vorige week bespraken we het dramatische ongeluk op de Grolweg:
Theo Grol overleed er in 1966 na een auto-ongeluk. De straat was niet naar hem genoemd (dat zou wel erg bizar zijn).

De Grolweg is wel genoemd naar een aan het einde van die weg gelegen Textielfabriek Grol.
In de gemeentelijke stukken van 1952 staat dat de onverharde weg “Lopende van de Eerbeekseweg in W. richting tot het kanaal (fabriek Grol)” hernoemd wordt als Grolweg.

Over deze textielfabriek is niet veel meer bekend; wel weten we dat voorheen (voor circa 1915) in dat gebouw een “Stoomwasscherij” was.  In de oorlogsjaren waren er geheime ontmoetingen van het verzet; en organiseerde Jos van Amelsfoort (voor de oorlog o.a. bekend van zijn radiopraatjes over muziek) er samen met zijn onderduiker Albert van Dalsum geheime bijeenkomsten.
In opdracht van het gezag in Londen, werden er ook vergaderingen belegd over hoe om te gaan met foute Nederlanders: hierop rust echter tot 2020 een embargo. Het “Geheim van de Grolweg” blijft dus nog 6 jaar een geheim….

Op deze stralende foto zie je de Amsterdamse Marleen Grol onder het straatnaambordje “Grolweg” in de buurtschap Hall, gemeente Brummen.  Een leuk toeval?  Toch niet helemaal… Marleen is bekend in deze streek : haar oom,  pater en econoom Theo Grol (1916-1966), woonde in het vlakbij gelegen missiehuis  “de Wildbaan” en als kind bezocht ze vaak oom Theo, die ook in de omgeving een bekende persoonlijkheid was.

Uitgerekend op deze Grolweg speelde zich echter op 9 februari 1966 een vreselijk ongeluk af:
in de vroege ochtend raakte deze Theo Grol daar op de gladde weg de macht over het stuur kwijt en werd door een tegemoetkomende vrachtauto geschept.; hij overleed ter plaatse.

Toch wel bizar: een weg genoemd naar een daar tragisch omgekomen persoon…? 

Maar de waarheid is anders: na lang speuren kwam ik achter een heel andere verhaal:  een verlaten fabriek met strikt geheime bijeenkomsten, en een staats-embargo tot het jaar 2020….

Daarover volgende week meer….

Over hoge wielen en sigaren.

Deze week blijven we dicht bij huis: een prachtige sfeerfoto uit het begin van de vorige eeuw: je ziet Rembertus Grol (1877-1975, stamvader van de Nijmeegse tak) en zijn vrouw Maria Schiloo (1882-1967) en in de kinderwagen hun eerste kind.  
De foto is gemaakt in 1909.

Rembertus verhuisde in 1906 van Groningen naar Nijmegen en vestigde zich daar als “voetkundig schoenmaker” (orthopedisch schoenmaker).  Kennelijk liepen de zaken goed: deze foto is gemaakt bij fotograaf  Fa. van der Horst aan de Hertogstraat in Nijmegen.

Bekijk ook eens de prachtige hoge-wielen-kinderwagen. 

En in die kinderwagen ligt de 1-jarige Cor Grol (1908-2001)….  
mijn vader.

Een opmerkelijke personeelsadvertentie in het “Daglad van het Noorden” uit 1969: 
confectiekledingfabriek C.E.Grol vraagt een “pienter meisje” voor de computerafdeling (!). 

Kennelijk was goed personeel zo schaars, dat “ook zij die door pech het MULO-diploma niet hebben gehaald”, welkom zijn! 
Let ook eens op de plezierige werkomstandigheden, de kantoortijden en de toen pas ingevoerde 5-daagse werkweek.

In de zestiger jaren bloeide de (confectie-)industrie in Groningen en de vele fabrieken (waaronder de zeer grote Grol-fabriek aan het Eemskanaal, met honderden werknemers) hadden een nijpend tekort aan personeel.

Slechts 2 jaar later stortte de confectie-industrie onder druk van goedkope importen in en sloten de fabrieken hun deuren.

Meer gegevens over C.E. Grol, zijn fabriek en zijn familie vind je hier in de stamboom: http://www.grol.net/boom/boom-b1.htm

Een uitvinder in de familie.

Op deze foto uit circa 1920 zie je de fabriek  van Cornelis Joannes Grol (1865-1936), gelegen aan de Semsstraat in Stadskanaal .

Op de gevel ervan zie je staan: “Baggermachinefabriek C.J. Grol”.

Cornelis was in deze regio bekend als uitvinder van de  veen-baggermachine, die hij daar maakte en verkocht.  
In de Groningse veenkoloniën rond Stadskanaal werden deze machines veel gebruikt en zij maakten het zware werk met schep en kruiwagen overbodig.

Later werd de fabriek verplaatst naar Emmercompascuum en Groningen (Wielewaalplein) en werd door de zonen Bernardus en Cornelis voortgezet,
totdat door de crisis in de 30er jaren, de werkzaamheden werden stilgelegd.

Bijna 50 jaar geleden, voorjaar 1966, werd voor de eerste keer een familiereünie gehouden van alle familieleden van de Nijmeegse tak,
die begonnen was bij opa Rembertus Grol (1877-1975, 6^e generatie).

Op de foto zie je 33 van de 39 “neven en nichten” ( = 8^e generatie).
Een flinke aanwas nieuw bloed als je bedenkt dat alles begon met stamvader Rembertus!  
De grote schare achterkleinkinderen van opa moesten allemaal nog geboren worden.

Scheepswerf “gebr. Grol” werd opgericht door Willem Grol (1882-1957) te Veendam,
samen met zijn broer Harm. 

In het begin werden er eenvoudige tjalken en (motor-) sloepen gebouwd, maar na de verhuizing naar Zuidbroek in 1951, werden veel grotere (zee-)schepen en coasters gebouwd. Inmiddels stond zijn zoon Henk Grol (1927-2007) aan het roer. De schepen werden dwars te water gelaten, wat altijd een spectaculair gezicht was. 

Rond 1965 liep de scheepsbouw dramatisch terug en werd overgeschakeld op metaalknippen en het bedrijf werd omgedoopt in “Plaatknipperij Zuidbroek”, later “Staalservice Zuidbroek”: een specialistisch bedrijf op het gebied van staalverwerking, met de kleinzonen Wim, Jan en Henk Grol als bestuurders.

De zoon van deze Jan Grol kennen wij allemaal: judoka Henk Grol, die zaterdag 30 aug. in Rusland op het W.K. Judo aantreedt…

Op 19 april 1977 verscheen het Nijmeegse dagblad “De Gelderlander” met een opvallende advertentie op de voorpagina: 

“geboren: Monique Grol, dochter van Wim en Diny Grol-Kaastra”.

Op de fotocollage hiernaast zie je de vier dochters van vader Emanuel Grol:
Maya, Astrid, Sandra en Jolanda Grol.

Vader Emanuel (1938-2004) was de 8e generatie en stamt uit de schrijnwerkerstak :
vele generaties was men van vader op zoon timmerman, schrijnwerker of beeldhouwer.

Zo was de vader van Emanuel (ook Emanuel) de stadsbeeldhouwer van de stad Groningen,
en heeft o.a. aan het stadhuis gewerkt: de houten gedraaide leuningen
en al het sierhoutwerk in de hal zijn van zijn hand.

Op de foto rechts zie je de Grolsteeg in Harderwijk : een pittoresk straatje in het hart van die stad. het al komt voor in de stadsgeschiedenis van circa 1500.

De steeg is niet genoemd naar een lid van onze Grollenfamilie, maar het is voor ons toch de moeite waard om de achtergrond van de naam Grolsteeg te weten: de straat is genoemd naar Jan van Grolle, toen een bekende figuur in Harderwijk. Hij bezat meerdere panden in de steeg en was van beroep “schout bij nacht” : een soort beveiliger, die zijn en andermans eigendommen bij nacht en ontij bewaakte.

Hoe het gebeurd is weten we niet, maar in 1475 doodde Jan van Grolle de zoon van een notabel : Wouter Roitger.

De straf die Jan van Grolle hiervoor kreeg was niet mals: hij moest op zijn knieën vergiffenis vragen aan de familie, 40 gulden boete betalen en een bedevaart naar Aken en Keulen maken.

De vermiste familie Grol is het gezin van Johannes Grol, zijn vrouw Katharina Engel en kinderen.
Zij hadden een sigarenzaak aan de Oude Stadsgracht in Nijmegen.

In september 1944, tijdens de opmars van de geallieerden, werden zij daar door de bezetter verjaagd en het huis in brand gestoken.
Het gezin werd, met vele anderen, over de Waal gejaagd, naar de Betuwe.
Uiteindelijk bereikten zij Friesland, waar het einde van de oorlog werd afgewacht.

De advertentie is geplaatst door toen 22-jarige zoon Ger, die was ondergedoken in Brabant
en bij thuiskomst het verbrande huis zag en hoorde dat het gezin naar de Betuwe was gevlucht.

Verder details over deze familie vind je hier : http://www.grol.net/boom/boom-e3.htm

Tweede van links op de foto is zijn zoon (ook) Rembertus Grol (1912-2010): hij heeft de zaak later overgenomen. 

Ook diens zonen Frans en Carlos en zelfs kleinzoon Jaap werkten of werken in de orthopedische schoenmakerij zodat, na 4 generaties,
gesproken kan worden van een echte familietraditie.