JOHANNES (HANS) GROL   (6)
(17-4-1880 te Hoogezand)
Heren-kleermaker te Essen (tot 1917) en
kasuifel-kleermaker en sigarenwinkelier 
te Nijmegen.

Waarom vestigde de Groningse Johannes zich in Nijmegen? 
Lees HIER het relaas, verteld in jan. 2014 door haar 100-jarige dochter Lini.

KATHARINA (KÄTHE) ENGEL

(23-11-1882)

Oom Ger, geboren als Gerardus Maria Antonius op 29 mei 1922 te Nijmegen.
Hij was de jongste van het gezin van Johannes Grol en Katharina (Käthe) Engel.
Hij was een schoolvriend van mijn vader. In de oorlog is hij ondergedoken geweest rond Nijmegen
en daar heeft hij het heel slecht gehad bij sommige boeren.
De laatste familie was wel erg goed voor hem en ik ben nog wel eens met mijn oma op bezoek bij deze boerenfamilie in Langenboom geweest.
Na de oorlog is hij met het drogistendiploma op zak naar Indië gegaan. Hij heeft daar in de in- en exporthandel gezeten.
Na de zelfstandigheid van Indonesië was hij zelfs bevriend met de toenmalige president Soekarno.
Toch is hij terug naar Nederland gegaan, mede omdat mijn grootouders zijn hulp nodig hadden.
Hij had een handelsfirma op de hoek van het Spui en de Kalverstraat in Amsterdam, boven lunchroom Formosa, een ideale plek en ik herinner me nog heerlijke taartjes en limonade! De foto dateert ook uit die tijd.
Oom Ger was een behulpzaam en idealistisch mens. Vandaar zijn Politieke Plannen.
Lijst 11, ik herinner het me nog goed. Het werd geen succes en heeft een hoop geld gekost.
Hij is daarna getrouwd met de weduwe van een studievriend, Aath Rings en zijn zij in Oss gaan wonen.
Dit huwelijk is kinderloos gebleven, begrijpelijk gezien hun beider leeftijden.
Voortaan had hij een scheepswerf die aluminium motorboten maakte, voor de visserij op tonijn. De “Striker”.
Hij reisde veel naar Amerika waar zijn afnemers zaten.
Ook hielp hij zijn oudste zus Ria met het opzetten van een verzorgingshuis in Blaricum.
Na de dood van Ria is hij naar Hilversum verhuisd en daarna naar Almere.
In 1993 is zijn vrouw Aath overleden, een groot gemis voor hem, het leven verloor zijn glans.
Hij werd een beetje eenzaam, was toen nog wel volop betrokken in de ‘Vrijmetselarij”.
De laatste jaren in Almere waren niet gemakkelijk voor hem.
Hij vereenzaamde nog meer en had weinig mensen waar hij contact mee had.
Wat familie van tante Aath en wij, dat was het dan.
De laatste jaren heb ik hem vaak bezocht en hem tot het eind toe verzorgd. Het was niet gemakkelijk allemaal.
Hij is op 26 september 2010 overleden en heeft zijn lichaam te beschikking van de wetenschap gesteld. Kenmerkend voor zijn levenshouding.